Człowiek pokorny w Bogu jest wielki i sprawiedliwy.

10. 08. 15 r.  Szczecin.  

Ostatnio modląc się słyszę obok uderzenie lub skrzypienie klepki. Normalnie się to nie zdarza. Spytałam, czy mają coś z tym wspólnego ?

  • Jesteś mocna wiarą, twoja wiara prowadzi do nagrody.
  • Dlaczego nie dajcie Oli tego więcej, a tylko ze mną rozmawiacie ? – zagadnął Piotr.
  • Ze wszechmiar nie boimy się dać tego ze względu na twoją trzeźwość.
  • Ola nie dałaby rady ?
  • Discovery to nie było Homiel znowu zażartował. Ze wszechmiar ma rację !  Pewnie płakałabym całymi dniami. Ciekawe, że użył słowa discovery … Niedawno komuś tłumaczyłam, że jeśli chce się czegoś nauczyć i dowiedzieć, niech ogląda Discovery … Przypadek ? 

Piotr zaczął pytać o siebie.

  • Myślisz, że twoje 5 minut minie ?
  • Powiadam ci, wojownik zawsze pozostaje wojownikiem.
  • Natury swej nie zmienisz.
  • Jestem tylko narzędziem.

  • Czy Chrystusowi zależało właśnie na takim kościele jaki mamy obecnie ? – spytałam.

Odkąd zaczęliśmy rozmawiać z Homielem, zainteresowałam się historią chrześcijaństwa. Naprawdę nie mogę zrozumieć, jak można było doprowadzić do takiego wewnętrznego antagonizmu wewnątrz chrześcijaństwa. Przecież słowa Chrystusa są niezmienne, jednoznaczne.

  • Siła w jedności, ale jak się uczyć, kiedy jest jedność ?

Wydawałoby się, że Homiel się myli, ale oczywiście ma rację. To prawda, że siła jest w jedności, ale problemem jest jak się uczyć w jedności, kiedy wszyscy myślimy tak samo, nic nas nie różni i każdy poklepuje siebie w zadowoleniu po ramieniu. Kiedy wszyscy myślą i czynią tak samo, nie dostrzegamy własnych błędów.

Jedność daje siłę, ale daje też złudne poczucie samozadowolenia. Ten świat jest stworzony różnorodnością, by się uczyć od siebie nawzajem. Homiel ciągle mówi, że każdy z nas jest dziełem Ojca i wszyscy jesteśmy Jego Dziećmi. Żydzi, chrześcijanie, buddyści, islamiści … Musimy się uczyć nawzajem. Ale pytam siebie w duchu, czy to jest w ogóle wykonalne w dzisiejszych czasach … Czy kiedykolwiek było to możliwe ? 


Piotr zaczął robić znowu wspominki ze swojego życia … 

  • Po tych doświadczeniach będziesz twardy jak adamantowy szkielet.

Adamantowy ? A co to jest w ogóle ? W rozmowach z Homieliem bez internetu ani rusz.

Adamantium fikcyjny, prawie niezniszczalny stop metalu. Słowo jest pseudo- łacińskim neologizmem pochodzącym od wyrazu „adamant”. Przymiotnik „adamantowy” w j. angielskim stosuje się w odniesieniu do rzeczy nie do zdobycia, diamentowej wartości lub opisywania bardzo mocnej, zdecydowanej i nieugiętej postawy.


Czasami narzekam do Piotra, że ludzie nie chcą uwierzyć. W swojej naiwności ciągle się dziwię, jak mając zdjęcia nie można uwierzyć. 

  • Należy walczyć za ludzi, ale nie za wszelką cenę.
  • Gdyby tak było, to by Ojciec ukazał się, a tego nie czyni.
  • Pozwoliłby innym ukazać się, ale nie pozwala.
  • A nie byłoby prościej zrobić kilka … numerów ? – spytałam wprost.
  • Czy silne jest drzewo bez korzeni ? Jakaż w tym wiara ?
  • ……. – niby tak …  
  • Niechaj drżą w posadach ci, co czynią nieprawość, gdyż każdego z nich miecz sprawiedliwości dosięgnie.

Homiel „wygadał się”, że kiedy nastąpi koniunkcja słońca z księżycem, zrównoważenie dnia z nocą otrzymam lej wiedzy. No to teraz muszę znaleźć jakiegoś specjalistę, który mi sprawdzi, kiedy to będzie. Nie zdziwiłabym się, gdyby zdarzyłoby się to za 100 lat. Taki mały niebiański żarcik.

  • Powiedz coś o Michale ? – zmieniłam temat rozmowy.
  • Michał to wielki generał, pogromca czarnych, ale o ile łatwiej Mu walczyć wiedząc, że za plecami ma kogoś, kto nikogo nie przepuści.

Dosłownie rozdziawiłam ze zdziwienia buzię. Tego o Michale nie wiedziałam, zresztą co ja mogę wiedzieć, co tak naprawdę człowiek może wiedzieć o Niebie ?


  • Dziękuje wam za zdrowie.

  • Nie dziękowałbyś, gdybyś wiedział dokąd zmierzasz.
  • Człowiek pokorny w Bogu jest wielki i sprawiedliwy.

Michael and the Dragon
Michael and the Dragon



Dopisane 29. 09. 2016 r.

  • Michał to wielki generał – anielski dowódca (Dn 10,13.21) i książę wojska niebieskiego (Ap 12,7) . Św. Michał Archanioł jako Wódz Zastępów Jahwe [Tego, Który Jest) (Joz 5,14).

  • …pogromca czarnych…Pierwszym stworzeniem, które z woli Boga rozpoczęło walkę z szatanem jest św. Michał Archanioł. Widzimy tego niebieskiego egzorcystę, uprawnionego do walki z szatanem przez samego Boga, jak razem z dobrymi i wiernymi Bogu Aniołami, strąca zbuntowane duchy w przepaść piekła. “I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego Aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Waz starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie” (Ap 12,7-9). http://egzorcyzmy.katolik.pl/sw-michal-archaniol/

  • … ale o ile łatwiej Mu walczyć wiedząc, że za plecami ma kogoś, kto nikogo nie przepuści – według Gustava Davidsona, badającego istotę aniołów w Biblii, pismach hebrajskich, kabalistycznych, okultystycznych, islamskich, chrześcijańskich, gnostycznych w swojej książce; A Dictionary of Angels: Including the Fallen Angels napisał tak; W Zoharze Cadkiel (Zadkiel) jest jednym z dwóch aniołów (drugim jest Jofiel) towarzyszących Michałowi, kiedy ten w czasie bitwy pełni funkcję „chorążego” pierwszej chorągwi (zob. Opowieści Zoharu, s. 156) – przyp. Tłum.)Archanioł Michał nie działa sam, jest nie tylko dowódcą wojsk, ale ma także swoich przybocznych pomocników.


  • Nie dziękowałbyś, gdybyś wiedział dokąd zmierzasz – to dość szczególna odpowiedź w podzięce za zdrowie… można to właściwie w dwójnasób interpretować. Piotr zmierza prosto do Ojca, taki ma cel. Im szybciej to osiągnie, tym będzie szczęśliwszy. Dlatego on już nie boi się śmierci, właściwie na nią czeka. 

Druga interpretacja… brak zdrowia to cierpienie. A Homiel często powtarza, że każde cierpienie zbliża do Chrystusa.


  • Człowiek pokorny w Bogu jest wielki i sprawiedliwy – to trudny tekst i nie odważyłam się go samodzielnie zinterpretować. Myślę, że ten fragment oddaje istotę słów Homiela.

Człowiek pokorny jest człowiekiem odważnym; staje, gdy trzeba, w obronie wyznawanych przez siebie wartości. Przykładem takiej postawy jest sam Pan Jezus, który był "cichy i pokornego serca" (Mt 11, 29), a jednocześnie potrafił ostro przemawiać do faryzeuszy, widząc ich obłudę, lub powywracać przekupniom stragany, gdy profanowali Bożą świątynię. http://adonai.pl/milosierdzie/?id=75


  • Niechaj drżą w posadach ci, co czynią nieprawość, gdyż każdego z nich miecz sprawiedliwości dosięgnie – dzisiaj (w tym życiu), jutro (po śmierci) lub pojutrze (w następnym życiu)…. ale na pewno icon_exclaim-Kopia