12. 11. 14 r. Warszawa.
Na biurku w warszawskim mieszkaniu leży różaniec, ciągle układam go w kształcie pękatego serca. Piotr często mi go poprawia, co mnie wkurza, ponieważ robi z niego jakąś chudą miernotę. Wczoraj nawet zrobiłam mu wymówkę, że jego serce jest do niczego. Poprawiając je kolejny raz po swojemu pomyślałam…. Ciekawe czy Oni to widzą?
Dzisiaj dostałam od córki maila; siedzę sama w domu i jakoś mi smutno się zrobiło bo pomyślałam o tych problemach etc… Wstawiłam wodę na makaron na jutro. Posoliłam i resztę soli, która mi została w palcach wyrzuciłam do zlewu. Podeszłam do zlewu żeby to spłukać i zobacz, ja tego nie zrobiłam przysięgam….
Rozbawiło mnie to bardzo. Takie zgrabne serduszko raczej trudno zrobić celowo wodą i solą, nawet nie wiem, czy to jest w ogóle możliwe. Homiele się postarali.
Wczoraj zdarzyła się zadziwiająca rzecz. Około 22.00 Piotr powiedział nagle…
- Ktoś przy stole siedzi i nam się przygląda. Chudy, ma coś na głowie co zasłania mu część twarzy… Mówi, że jest jednym z ostatnich, którzy skłaniają mnie do czynienia zła.
Po tych słowach Piotr odwrócił się do mnie z miną wyrażającą przemożne zdziwienie … I zamiast drążyć temat dalej zaczęłam się śmiać.
14. 11. 14 r. Warszawa.
Nie mamy telewizji, ktoś odciął antenę na dachu i jesteśmy skazani na rozmowę, ale dzięki temu zmusiłam Piotra do sprawdzenia kilku rzeczy.
- Franciszek świeci na biało – żółto, Bóg trzyma rękę nad jego głową. Wytwarza ochronną czaszę nad nim – zaczął całkiem ciekawie. Myślałam, że powie coś więcej, ale nagle przerwał …
- Ten wczorajszy tu jest.
W pierwszej chwili nie wiedziałam o kogo chodzi.
- Ta twoja przyboczna cię pilnuje…. Mówi o tobie, przyboczna ?! O co mu chodzi ?
- Może straż przyboczna ? Po co z nim gadasz w ogóle, jeśli nakłania cię do zła. Wiesz, że złem się nie dyskutuje.
- Mówi, że nie odpuścili mi i pokazał jajo z przykrytą ręką…. – Piotr zamilkł.
- Przestań z nim gadać ! – wkurzyłam się zdając sobie sprawę z kim rozmawia.
- Spytaj się Homiela kto to jest.
- …. Mówi, że to …
- Utracjusz szukający powietrza.
Tym razem ja zrobiłam zdziwioną minę, ale już się nie śmiałam.
15. 11. 14 r. Warszawa.
Byliśmy na kawie, Piotr był rozluźniony i bardzo łatwo podłączył się do Homiela. Spytał co z problemami, które wydaje się nie mają końca.
- Innej drogi nie ma niż przez utrudzenie kręgosłupa.
- Wiele zdarzeń to nie klucze, to jest droga.
- Choć bogactwo na tej ziemi nie jest dla was i tak tego doznacie na krótko.
- Podołam temu co będzie ?
- Z nami ? Będziemy razem, teraz, zawsze i na wieki wieków.
- Amen.
- I przyjdzie dzień kiedy syn człowieczy pojedna się z tym, który odszedł na zawsze.
- Co to znaczy ? – pyta mnie Piotr.
- Nie wiem.
- Czy długo będę prowadził firmę ?
- A, czy ci źle ?
- Ufaj bardziej swoim ludziom, oni naprawdę wiele potrafią.
- … Zapytałem o mieszkanie (p.s. warszawskie), ale milczy.
- … Pracuj i ufaj.
Po południu byliśmy znowu w kościele Floriana przy „naszym” krzyżu. Tym razem Piotr nie zobaczył Chrystusa, ale postać w bieli, która stała za nim i trzymała ręce na Jego ramionach.
- Kielich krwi i ciała Mego w tobie, dusza twoja z Moją połączona, serce twoje z Moim złączone.
Nasze wizyty pod tym szczególnym krzyżem stają się coraz bardziej… niesamowite. Na ścianie obok krzyża wisi tablica upamiętniająca dwa na niego ataki.
Czytałam tablicę wielokrotnie i za każdym razem miałam takie samo odczucie, że nie tylko my uznaliśmy ten krzyż za wyjątkowy. Ma wyjątkową moc, co dostrzegli jego najwięksi wrogowie.
18. 11. 14 r. Warszawa.
Prawie każda wizyta w katedrze św. Floriana na Pradze i modlitwa przy „naszym” krzyżu dostarcza nam ciekawych doświadczeń. Byliśmy dzisiaj o 10.00. Piotr zaczął mi szeptać do ucha, że z krzyża wyłoniła się biała łania (albo jelonek) z białą koroną. Kiedy rozpłynęła się na jej miejscu pokazał się zarys kielicha na tle brązowego krzyża. Piotr opisując głowę łani powiedział, że „miała takie coś jak końce korony na głowie„, poprosiłam, by to narysował (niestety ma wybitny brak talentu do rysowania).
Jak połączyć te symbole i co to znaczy ?
Łania – powszechnie uznawany symbol szybkości, zwinności, łagodności i nieśmiałości. Umieszczane już na wczesnych wizerunkach w świątyniach egipskich, szybko w tym kraju wyginęły, jeszcze przed nadejściem ery chrześcijaństwa. Poświęcone były Izydzie. Łanie często wymieniane są w Starym Testamencie, ich czystym mięsem mogli się posilać synowie Izraela. Uważa się, że biblijna łania lub jeleń oznacza daniela. W Księdze Izajasza (35, 6) symbolizuje zwinność: „skakał jak jeleń”; jest obrazem kochającej żony w Księdze Przypowieści (5, 19), a w Księdze Psalmów (42, 2) duszy spragnionej Boga. Rączość jelenia sławiona jest w II Księdze Samuela (22, 34) i w Księdze Psalmów (18, 34) oraz w Księdze Habbakuka (3,19). W Pieśni nad pieśniami młody jelonek jest uosobieniem umiłowanego (2, 9 i 17; 8, 14). Symbolika ta została szeroko rozpowszechniona wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa.
http://www.tpzn.fora.pl/rzym,2/zwierzeta-na-rzymskich-monetach-okresu-cesarstwa,34.html
Biały Jeleń – symbolizuje bliskość świata nadprzyrodzonego, jest pośrednikiem pomiędzy światami, w tradycji chrześcijańskiej bywa symbolem Chrystusa.
http://mysliwwielkimmiescie.blogspot.com/2012/07/jelen-symbol.html
Biały Jeleń (jelonek) + kielich („kielich krwi mojej„) + krzyż = Chrystus + cierpienie + odkupienie ? Próbuję to jakoś poskładać i do razu przypominam sobie słowa z pewnej modlitwy;
Wejrzyj na Jezusa Chrystusa, Syna Twego, który niewinne życie oddał za nas na krzyżu, aby nas odkupić krwią swoją.
Stojąc tak pod tym krzyżem żałowałam, że ja nie otrzymuję znaków, że ja nie widzę, ale pocieszyłam sama siebie w duchu; dobrze, że chociaż Piotra tu przyprowadzam. Całkiem nie po drodze mu na Pragę i bywamy tutaj zbyt rzadko.
Wieczorem, kiedy już o wszystkim zdążyłam zapomnieć, Piotr mówi do mnie w pewnej chwili;
- Chciał ci podziękować, że przyprowadzasz mnie do tego kościoła.
Zamurowało mnie. Piotr nie miał pojęcia o czym myślałam w danej chwili w kościele. I Chrystus odpowiedział na moje myśli… Czy może być coś piękniejszego ?
Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/