27. 01. 17 r. Warszawa.
Piotr się rozchorował i w duszy dziękowałam Bogu, że tak to zorganizował. Siedzi w domu i zrzędzi na całego leżąc na kanapie i wpatrując się w TV. Oglądaliśmy jakiś program, w którym chłopak w wieku 11-12 lat darł się na swojego rodzica, dodatkowo rzucał krzesłami i talerzami. Widzę, że Piotrowi żyły wychodzą na czole …
- Ja bym dał takiemu w dupę, a komputer zakopał w ziemi – nie wytrzymał.
- A co Homiel na to ? – pytam ze śmiechem.
- Anielskie wychowanie – i też się śmieje.
- A co Ty tam wiesz ! – żachnął się.
- ……… – śmiałam się już na całego.
Piotr dalej trzyma w ręku pilota i na każdym kanale jest średnio 5 minut, co zaczyna doprowadzać mnie do szału. Ponad setka kanałów co 5 minut. W końcu zatrzymał się na filmie „Iluzjonista” i o dziwo doczekał aż do końca. https://www.youtube.com/watch?v=ekLY7N_kbfw
- Widzisz ? – mówi do mnie – Zawsze trzeba wierzyć faktom.
- A ty wierzysz tylko faktom ?
- Gdybyś wierzył tylko faktom, jakbyś wierzył w Nas ?
Hmm… To prawda. Jestem ciekawa, czy ktokolwiek czytający ten dziennik uwierzy naprawdę ? Nie ma twardych dowodów na istnienie Nieba, nie ma twardych dowodów na istnienie Boga poza relacjami i doświadczeniami wielu ludzi. A jednak … Mam zdjęcia, mam świadków, mam konkretne doświadczenia … Czy to wystarczy ? Nawet Piotrowi zdarza się zwątpić twierdząc, że to zbyt nieprawdopodobne, by działo się naprawdę…, a dzieje się ! I to niemal codziennie !!!
Zostawiłam Piotra z jego pilotem, a sama zanurkowałam do internetu. W pewnej chwili Homiel przywołał mnie do porządku, bym nie traciła więcej energii.
- Rozważaj, szykujcie się na zmiany, one ruszą gwałtownie.
- Potrafisz przestraszyć ! – Piotr.
Już pierwsza fala wprowadziła w nasze życie wiele zmian, a co dopiero będzie po drugiej ? Na przykład już nie spotykamy się codziennie na naszej porannej „randce”, nad czym ubolewam szczególnie. To duża dla nas zmiana.
- Jakoś nie płaczesz za kawą i niesmaczna jest …, a ciągle słyszysz.
- Homiel, jesteś najlepszym naszym przyjacielem.
- Skończcie swoje sprawy i do Domu, prawdziwego Domu. Niemurowanego.
- … ??? …
- A jakiego ?
- Postawionego.
- …. ? ….
- Zgra się NIP i serce ?
- Zgra.
- Ale jak połączyć z tymi falami ? – Piotr słusznie pyta, bo i ja tego nie widzę.
- … Pokazał mi warkocz, czyli będzie się przeplatać jedne z drugim.
W TV mignął mi film dokumentalny. Mignął, bo przecież zdołałam obejrzeć jedynie 5 pierwszych minut ! Pokazano historię seryjnego mordercy skazanego później na śmierć. Wykorzystałam te parę minut, by zadać pytanie …
- Czy kara śmierci jest słuszna ?
- Błąd w sztuce. Niebo to jest miłosierdzie.
- Nie zabijaj, nie zabijaj …, przykazanie boskie.
- A świnie … ?
Wczoraj wracając do Warszawy i mijając jakieś zakłady mięsne zauważyłam ciężarówkę do przewozu zwierząt stojącą pod bramą zakładu. Mężczyzna popędzał kilka świń prawdopodobnie do ubojni. Musiał je popychać rękoma, bo nie chciały tam wejść. Krótko obserwowałam tę scenę, ale wystarczająco długo, by coś chwyciło mnie za gardło.
- Zwierzęta zostały dane człowiekowi.
- Ale szły na rzeź !?
- Czyż ryba wyłowiona nie idzie na rzeź ?
- Buddyzm wyżej ceni życie zwierzęcia.
- Daj spokój, Piotr ci później wyjaśni.
- Wyjaśni ? Będzie miał taką wiedzę ?
- ………. – nie odpowiedział.
Piotr znowu przełączył na inny kanał. Pokazano flesz z pokazów mody we Francji. Piotr parzy i patrzy … i się krzywi.
- Za darmo bym tego nie chciał.
- Toteż za darmo nikt ci nie daje.
- ………. – oboje się roześmialiśmy natychmiast. Ceny ubrań kosmiczne …
Na innym kanale pokazano listę morderców z Auschwitz, która została udostępniona w internecie.
- Ciekawe, czy tam jestem … – Piotr powiedział cicho, co mnie zelektryzowało. Zapomniałam już, że w historii swoich żywotów ma też i taki „epizod”.
- Tam cię na szczęście nie ma, ale gdzie indziej nie masz takiego szczęścia.
- Czyli gdzie ?
- Lepiej nie pytaj, już ci wybaczono.
Zbliżała się 15.00. Piotr wyszedł do swojego pokoju się pomodlić. Pół godziny później …
- Gdy mówiłem przywróć ustalony porządek …, zobaczyłem jakby alternatywną przyszłość. Gdyby wygrała Clinton, wzrosłaby znacznie liczba mordowanych, nienarodzonych dzieci na całym świecie.
- ……… – nie wątpię, by tak się stało.
- O to się modlisz przecież …
- Przywróć odwiecznie ustalony porządek.
- … Ojcze … Czy ta jedna modlitwa może narobić tyle szumu ?
- Modlitwa wydaje się mała, a czyni wielką sprawę.
- Żyj obecną chwilą, nie pytaj więcej co będzie.
- Uwierz, że obdarzyłem cię wielką siłą.
30. 01. 17 r. Warszawa.
Piotr wstał niewyspany, został zbudzony o 5 rano pukaniem do drzwi pokoju. Ktoś mocno i stanowczo zrobił to 3 razy, a ponieważ kiedyś przeżyłam to na własnej skórze, doskonale wiem jakie to nieprzyjemne uczucie.
- Miałem wizję rano … Leżałem w szpitalu, nad głową miałem niebieskie światło, ale w środku tego światła było białe, to znaczy światło było białe, ale z niego odchodziły niebieskie promienie. Były tak mocne, ze przechodziły przez ściany w szpitalu, wywołało to popłoch wśród ludzi. Wokół tego niebieskiego utworzył się wianuszek innych kolorowych światełek, wyglądało to jak choinka. I ten wianuszek zszedł na wysokość mojego gardła i wbił się w moje gardło. Wszystko to trwało około 15 minut. Niebieskie światełko weszło mi potem w czoło.
- Może ktoś cię uzdrawia w ten sposób ? – zamyśliłam się.
Piotr już co prawda nie jest chory, ale dzisiaj wyjątkowo słabo się czuje. Położył się na kanapie i zawinął w koc. Obserwowałam go przez chwilę nie wiedząc co robić. W pewnym momencie przesunął się w bok, jakby chciał ustąpić komuś miejsca.
- Jezus usiadł koło mnie – chciał mi wyjaśnić.
- Jak to ?
- Zobaczyłem jego zarys postaci. Usiadł i przyłożył swoją rękę do mojego serca.
- … Pomagasz Mi codziennie, jestem odpowiedzialny za ludzi.
- Kiedy będziesz chciał, zawsze będę przy tobie.
- Tak jak Mnie nosisz, tak Mnie masz.
Tak jak Mnie nosisz… koszulka! Piotr cały niemal czas ma ją na sobie, nawet będąc w garniturze.
Dopisane 20. 09. 2017 r.
- Skończcie swoje sprawy i do Domu, prawdziwego Domu. Niemurowanego. Postawionego – idealny przykład do interpretacji zawiłości słów Nieba. Pytając dzisiaj co Homiel miał na myśli mówiąc postawionego, pokazał dom z kolumnami, który spada z góry i mocno usadawia się na ziemi.
Murowany jest budowany od podstaw, postawiony to gotowy dany z Nieba. W Niebie się nie buduje, w Niebie są gotowe.
- Jaka postać, taki dom… nie dziwi nic – Homiel śpiewa pod nosem.
Lepiej nie pytaj, już ci wybaczono – wielka tajemnica ludzkiego żywota. Można upaść totalnie i można być wywyższonym. Taka jest miłość i miłosierdzie Ojca.
Gdybyś wierzył tylko faktom, jakbyś wierzył w Nas? – Homiel lub nie Homiel poruszył istotę rzeczy. Czym byłaby nasza wiara, gdybyśmy żądali ciągle dowodów? W ubiegłym roku na rynku pojawiła się arcyciekawa książka; John Thavis, Tajemnice watykańskich proroctw.
Książka amerykańskiego byłego pracownika administracji watykańskiej jest dla tych, którzy chcą dowiedzieć się co nieco na temat stosunku Kościoła katolickiego do zjawisk nadprzyrodzonych, musi do tej książki zajrzeć. Ta, napisana ze swadą i znawstwem tematu, pozycja stanowi cenny rezerwuar wiedzy, z którego wynika, że Watykan nie jest wcale tak ufny w stosunku do wszelkich cudowności. Wręcz przeciwnie, odnosi się wrażenie, że spora część urzędników rzymskich to twardo stąpający po ziemi racjonaliści, których sprawy nadprzyrodzone wprawiają w zażenowanie. Trudno jednak orzec, co jest tego powodem: niewiara skrywana pod biskupimi insygniami czy połączona z wiarą nieufność. „Tajemnice watykańskich proroctw” starają się więc balansować pomiędzy zdrowym sceptycyzmem a naturalnym dla prostej wiary przeświadczeniem o prawdziwości cudów i wizji. https://wpolityce.pl/kultura/287331-tajemnice-watykanskich-proroctw-cuda-w-cieniu-rozumu-recenzja
Niedawno zrozumiałam, że największym oponentem tego, co opisuję będzie właśnie Kościół. Pocieszono mnie.
- Nie piszesz dla Kościoła. Piszesz dla ludzi.
Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/