Wychodząc z domu na kawę usłyszałam w TV, że przedwiośnie już prawie jest. Nie wiem czy to znak, ale trochę mnie to przestraszyło. Opowiadam Piotrowi …
Pamiętaj, tam masz trochę pieniędzy odłożonych, nie wolno ci ich ruszyć ! – poucza mnie trzeźwo.
Zanim ty się przemienisz, ona będzie miała poduszkę dla wygodnego położenia głowy.
Aha, to jestem spokojny…
… Akurat ! – śmieję się w duszy.
Muszę sprawdzić sobie żyły i stan serca na wszelki wypadek.
Nie zdążysz.
……. – ręce mi opadły.
Podobało ci się nowe ciało ?
Dziwne to było… Jak Ty to Ojcze zrobisz ?
Te 5 sekund powinno dać ci do myślenia.
Hmm…. Byłem zdziwiony swoim ziemskim ciałem, zniesmaczony… Oglądałem go oczami tego, który się budzi we mnie. A ten, który się budzi jest świetlisty… – powiedział zamyślony.
05. 03. 19 r. Warszawa.
Piotr od tygodnia wygląda jak zombie. Ledwo się rusza, ledwo powłóczy nogami, zero energii, zaczynam się naprawdę martwić. Tłumaczy to tabletkarni, które bierze na alergię. Ale Ojciec tłumaczy, że to…
Przeobrażenie.
A może to ludzie tak działają na ciebie ? Ojcze, on ma coraz mniej sił …
Skąd wiesz co jest celem ?
Hmm… Nie wiem.
Kręci mi się w głowie tak, jakby coś chciało wyjść z mojej głowy, jak motyl ze skorupy. Tak się czuję … – siedzi dosłownie zamroczony. Zamyślił się w końcu i zapatrzył gdzieś w dal…
Widziałem Ojca w pracy, to znaczy, jak siedział w swoim „pokoju” i pracował. Miał przymknięte oczy i tylko myślał. Widziałem jak Jego myśli idą w różne kierunki świata, w przestrzeń. Widziałem i czułem, że On nad wszystkim panuje, wszystko kontroluje, niby siedzi na tronie, ale tak naprawdę On ciągle pracuje gdzieś u Siebie… Nam się wydaje, że jest na tronie, ale On tworzy tylko taką iluzję, żeby ludzie widzieli… Może być wszędzie jednocześnie w kilku postaciach, jak chce… To niesamowite…
Jak wygląda ?
To nasza tajemnica.
Ojciec mówi, że ktoś się zgłosi do ciebie.
… I pomoże wydać książkę. Zaprojektuje pewne rzeczy…
Widzę na środku „Bóg”, a pod spodem „prawdziwa historia”.
Twoje oczy będą wiedziały o kogo chodzi jak przyjdzie pora.
Trwaj w swoim.
Pisz to, pisz. Będzie ciekawa reakcja na książkę.
Pisz o Mnie i nie oczekuj tu nagrody.
Nagrodę dostaniesz gdzie indziej.
W końcu to Moja książka.
Siedzimy w pokoju w kompletnej ciszy. Piotr jeszcze raz opowiadał mi o sytuacji z łazienki ze zdziwieniem i zażenowaniem jednocześnie. Opowiadał i opowiadał i łapię się na tym, że jakoś mu nie wierzę.
Czy jesteś tu już ? – zakpiłam sobie lekko kierując te słowa do tego Drugiego.
Jam jest.
……..
Jesus … !!! – skurczyłam się w sobie i poczułam ciarki na skórze.
Mówiąc Jam jest Piotr zmienił się na twarzy. Zmienił się także jego głos. I był… śmiertelnie poważny. Zagapiłam się na niego, ponieważ nastąpiła w nim diametralna zmiana. Niby Piotr, a nie Piotr.
Dlaczego się ukrywasz ? – pytam głupio.
Jeszcze się nie rozwinąłem.
…… – wybałuszam oczy, znowu mam dreszcze.
Spytaj go, czy mu dobrze w twojej skórze… – żartuję na siłę, bo nie wiem co z tym fantem zrobić.
Nigdy na te pytanie nie będę odpowiadać.
…….. – mina mi zrzedła, bo zdałam sobie sprawę, że jak „nowy Piotr” będzie tak poważny, to nie wiem czy wytrzymam tego „nowego”.
Nie wiesz o czym mówisz.
Co jest celem tego człowieka ?
Nie zatrzymasz go dla siebie.
Miałam na dzisiaj dosyć.
06. 03. 19 r. Warszawa.
Na kawie najpierw „macam” z kim rozmawiam. Czy z Piotrem nr I, czy z Piotrem nr II. Kiedy zaczyna żartować wiem, że na szczęście wszystko po staremu.
Księgowa poprosiła mnie o pożyczkę na operację. Ojcze, co robić ?
Twoje owce, twój problem.
……. – roześmiałam się. Kiedyś Ojciec powiedział podobnie „twoja żona, twój problem”. Pamiętam do dziś. A owce to pracownicy i inni ludzie, których prowadzi.
Wczoraj podczas modlitwy miałem scenę… Z powietrza wyłoniła się żmija, była czarna, gruba, trójkątna głowa…
To raczej już wąż – poprawiam go.
Nie, czułem, że to żmija. Wyłoniła się z powietrza, zasyczała i wpełzła po kilku sekundach w powietrze… Ohyda… Potem, gdy się modliłem czułem kłucia w nodze…
Aaa… To ciekawe, może to żmije ciągle pozostawiały te dwa ślady na twoich nogach i rękach …
Mam się modlić więcej ?
To Ja ci podrzuciłem różaniec na ulicy, a ty się pytasz ?
To Ty ?
Ja, czy Duch Święty to to samo.
Zawsze mnie to intrygowało. Dwa równomierne ślady o różnej rozpiętości pozostawiane na skórze i to często na moich oczach. Jednoznacznie wyglądały jak ukąszenia, a jednak do dzisiaj nie mogłam pojąć kto za tym stoi. http://osaczenie.pl/wp/zdjecia-2/
Patrząc na takie ślady człowiek sobie uzmysławia jak bardzo realny jest świat za przesłoną.
Ojciec śpiewał mi dzisiaj; Wiosna wiosna, Kaziu obudź się, „obudź się” zamiast „zakochaj się”. Co to znaczy ?
A nie mogę sobie tak śpiewać ?
…….. – śmieję się.
Ten drugi się budzi – spoważniałam.
Ale się porobiło. Obiecywałem ci przed ślubem dom z ogrodem i zobacz, nic nie masz. Nałgałem ci.
Nie nałgałeś, tylko nie wiedziałeś o Moich planach.
Chciałabyś brylanty, czy tą książeczkę ? – pyta mnie Ojciec.
Książeczkę oczywiście.
Piotr wolałby jedno i drugie. Stary cwaniak.
Byłem dlatego zdziwiony dlaczego nic mi nie wychodzi. Moi pracownicy mają więcej ode mnie.
- I gdzież się podział ten anioł wielki !?
- Poległ w dobie materializmu i chciejstwa.
- Obudź się chłopie, bo to ostatni czas dla ciebie.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/02/wiec-badz-mniejszy-z-najmniejszych-tylko-najmniejsi-sa-duzi/
Życie osób mających bezpośredni kontakt z Niebem wbrew pozorom usłany różami nie jest. Pięknie uzasadnił to Chrystus rozmawiając z Alicją Lenczewską.
+ Jeśli daję komuś łaski widoczne dla ludzi i budzące podziw i miłość, aby go chronić, muszę mu dawać także cierpienia.
…Aby go chronić… Obserwując Piotra i nawet siebie zauważam jak niesamowicie cienka jest granica między pokorą a pychą. Miliardy ludzi egzystuje na świecie, a ilu tak naprawdę Niebo słyszy i widzi ? Człowiek wyróżniony przez Boga spośród milionów prędzej czy później musi sobie zdawać sprawę, jeśli na tyle jest rozumny, że został po prostu wybrany. Ale wybrany nie znaczy lepszy. Bycie wybranym baaardzo podnosi własne ego i to jest też baaardzo niebezpieczne. Cierpienie skutecznie przywołuje do porządku i wydaje się niezbędne. Dla zachowania równowagi. Gdyby tak prześledzić życiorysy tych wszystkich, którzy słyszeli… Jak wiele było tam cierpienia.
Cierpienie ma też inne znaczenie. Żeby inni mogli przejść.
Faustyna; Dz 1468 – Przez dłuższą chwilę odczułam cierpienia w rękach, nogach i boku. Wtem widziałam pewnego grzesznika, który korzystał z moich cierpień i zbliżył się do Pana. Wszystko dla dusz zgłodniałych, aby nie umarły z głodu.
Ojcze, bolało wczoraj mocno.
Dałeś sobie radę ?
Dałem.
Chciałbyś, żeby ona to niosła sama ?
No nieeee – powiedział powoli.
Nie po to ci dałem pieczęcie, żebyś nie chciał.
Mały, nie jest to takie ciężkie, żebyś nie wytrzymał.
Będziesz od niej wszystko czuł tak jak ona to czuje.
Ona dźwiga bardzo dużo.
Po to są te pieczęcie, żebyś ją zrozumiał.
Wieczorem.
Siedzimy przed TV, a Piotr mówi mi tylko o jednym. Co mam robić, kiedy go nie będzie. Na koniec odkrył…
Muszę cię jeszcze nauczyć walczyć o siebie.
Jeśli zdążysz.
Chwileczkę … – to „jeśli zdążysz” mnie zmroziło.
Zaczynam się naprawdę martwić. Przecież on wróci !
A co byś powiedziała na to, że Ja jestem ?
……. – nie miałam nic do powiedzenia.
Po egzorcyzmach.
Podczas modlitwy Jezus pokazał mi dwa obrazy. Pierwszyjak w kościele gładziłem Go po twarzy w Kazimierzu Dolnym i ciebie jak całujesz jego nogę. A całujesz ?
…….. – zastygłam, bo całuję. Tam gdzie składam kwiaty. Za każdym razem, gdy kładę kwiat zastanawiam się, czy On to widzi.
Powiedział, że bardzo to lubi …
Ale kwiaty, czy że całuję … ? – pomyślałam.
Sama mogłabyś robić egzorcyzmy. Ja nie mam tyle już siły.
Przestań wrzucać pisarzowi co nie należy do pisarza.
No ! – ucieszyłam się. Egzorcyzmy to zdecydowanie ponad moje siły zadanie.
Byliśmy sami, więc Piotr nie krył się ze swoimi reakcjami, w pewnej chwili dosłownie się rozpłakał. Powiedziałem, że chciałbym dotknąć Jego stóp… i wiesz co powiedział ?
- Czułem twoją dłoń, gdy gładziłeś Mnie po twarzy.
Aaaa… to oczywiście zdarzyło się niedawno w Kazimierzu Dolnym. To tam, w klasztorze Piotr nie mógł się powstrzymać, aby nie pogładzić twarzy Chrystusa…
www.rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/21/dasz-swiadectwo-mojej-wielkiej-chwaly/
03. 03. 19 r. Warszawa.
Niedziela. Niehandlowa! Idziemy pustą ulicą w stronę kościoła.
Pytam się Ojca, czy zawsze wybacza. Wiesz co mi powiedział ?
Gdyby tak było, nie byłoby piekła.
Wow … – robi wrażenie. Zaprzecza też tym, którzy uparcie twierdzą, że wybacza wszystkim i zawsze.
Wychodzimy z kościoła i zastanawiamy się co ze sobą zrobić.
Na kawę idziecie ?
I na lody.
Jakoś ich nie widzę.
…….. – Piotr prychnął pod nosem dając zrozumienia, że wie lepiej.
Dochodzimy do naszej lodziarni, a ona zamknięta. Spojrzeliśmy na siebie ciężkim wzrokiem rozumiejąc bez słów. Poszliśmy obok tylko na kawę.
Miałem niesamowitą sytuację dzisiaj rano. Jestem w łazience i golę się. Nagle czuję patrząc w lustro, że to nie ja jestem. Byłem bardzo zdziwiony widząc siebie … Przez chwilę byłem tym drugim … Ten drugi mówi co to jest ? W co mnie zapakowano ? W czym ja się znajduje, co to za ciało ?… To niesamowite uczucie widzieć siebie przez inne oczy… Byłem przez chwilę tym drugim… – Piotr się głęboko zamyślił.
Dziwnie się czułeś ?
Baaaardzo, poczułem się zniesmaczony widząc kim jestem. Mam tak coraz częściej. Ze mną naprawdę coś się stanie…. – Piotr się przestraszył.
Co to będzie jak mnie nie rozpoznasz pewnego dnia ?
Wiesz co będzie.
Ja będę.
Ale co to znaczy ? – naciskam może zbyt gwałtownie. Wiem, że Ojciec będzie, ale w tych słowach jest wiele symboliki i nie wiadomo jak przełożyć to na codzienne życie.
On odejdzie na swój ostatni etap.
Drogę do Ojca.
Czy to w tym roku coś się stanie ?
A jakże.
Nie będziesz żałować co stracisz ? – jeszcze nie skończyłam zdania, a już wiedziałam, że nie będzie. Pamiętam swój klosz i uczucie tęsknoty, który wypełniało ten klosz co do milimetra.
Kończąc swoje myśli poczułam dziwną rzecz. Kątem oka zauważyłam przezroczystą powłokę, która powoli się na mnie zsuwała, aż w końcu znalazłam się w jej całkowitym wnętrzu. Obserwowałam Piotra jak na kogoś zupełnie obcego będąc za tą przezroczystą przesłoną, jak w kloszu. Zadziwiające odczucie… Poczułam się tak, jak musi się czuć Homiel, kiedy nas obserwuje… I w pewnym momencie odczułam wielką ……. rozpacz tej istoty, w której byłam. To była rozpacz i żal za czymś, co straciła. Ta rozpacz, wyczuwalna niemal namacalnie przepełniała mnie w całości, nie było niczego poza tym.
- Wiesz co? Poczułam wielką rozpacz, jestem pewna, że poczułam Homiela – powiedziałam w głębokim zamyśleniu
– Ale dlaczego anioł czuje rozpacz?
Piotr patrzył na mnie i patrzył, jego oczy otwierały się coraz szerzej.
- To nie On, to ja.
- Nie pojmuję…. Spytaj Homiela dlaczego mi to pokazał.
- Żeby było ci łatwiej.Wtedy zrozumiałam w jednej sekundzie. Znając skalę jego rozpaczy będzie mi łatwiej pogodzić się z ewentualnym odejściem Piotra. Nie zdajesz sobie sprawy jak ja za Nim (Bogiem) tęsknię – powiedział Piotr…http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/03/zakazany-owoc/
Tęsknisz, więc nie będziesz żałować – skwitowałam.
Tak, tęsknię za Ojcem. Pamiętaj, że zawsze byłem bardzo blisko Niego.
Dalej tęsknisz ?
No pewnie.
Jak ty tęsknisz, to i Ja tęsknię.
…….
Nie czas ci powoli do Domu ?
Domu prawdziwego ?
Tym bardziej, że już tutaj Małego nie spotkasz ?
……. – dopiero teraz zorientowałam się, że Ojciec kieruje te słowa do mnie.
Jeśli dobrze pójdzie ?
……. – zamurowało mnie teraz. Musiałam przeanalizować szybko słowa.
Czyli to jest nasze ostatnie życie tutaj, twoje i moje. Jestem tak długo jak ty jesteś… Ale pod warunkiem, jeśli dobrze pójdzie … A może coś nie pójść dobrze ?
Na przykład, gdybyś złamał pieczęć.
Którą pieczęć ?
No tą z wizji chyba … – przypominam sobie, że spisana umowa była zakończona pieczęcią.
- Najpierw zobaczyłem rękę Ojca jak wyciąga taki dłuugi pergamin. Rozwija go, coś tam pisze, a ostatnie zdanie było czerwono krwiste. Przyłożył do tego swoją pieczęć i taką samą pieczęć odbił na moich plecach na łopatce, a potem Beacie to samo.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/19/jak-moge-schodzic-skoro-jestem/
……. – Piotr zaczął wodzić oczami wszędzie tylko nie na mnie …
O co chodzi ?!
Chrystus jest ciągle przy tobie, siedzi teraz obok i cię obejmuje.
……. – wątpię w to oczywiście, bo ja czuję absolutnie nic.
Miałem ciekawą wizję, byłem na polanie z innymi ludźmi. Na polanie stało coś w rodzaju wagonu, ale cały przeszklony, z drzwiami, które się przesuwały. Stojąc z tymi ludźmi wiedziałem, że w pobliżu jest potężny diabeł. Czułem go, że jest, ale był niewidoczny. On szponem swym chwytał jednego człowieka i wyciągał z grupy i rzucał w czeluść. Nic nie mogłem poradzić, bo robił to z znienacka, a ja go nie widziałem. Robił tak z każdym z osobna i nic nie mogłem na to poradzić ! – Piotr był wyraźnie poruszony.
Nie widziałem go gdzie w danej chwili się znajduje. I tak chwytał tych ludzi po kolei, aż zostałem w końcu sam. Wbiegłem do tego wagonu i zamknąłem za sobą drzwi, był tam taki zatrzask, ale on nie działał. Stanąłem w końcu wagonu i widzę, że drzwi się przesuwają, zobaczyłem tylko jego szpon jak przesunął drzwi. Zauważam, że obok leży jakaś flinta, strzelam do niego na chybił, bo go nie widzę, ale flinta to kapiszon, w środku nic nie ma. I wtedy dochodzi do mnie, że sam nie dam rady. Wołam na głos …
Ojcze, pomóż mi… ! Wtedy wizja się kończy.
Hmm… Niewidzialny diabeł ? – zamyśliłam się.
Co to znaczy ? – Piotr się dopytuje.
Nooo, walczysz z niewidzialnym diabłem i sam nie dasz rady – wzruszam ramionami. Wydaje się to oczywiste, ale pewna do końca nie jestem.
…….
Nie wyobrażam sobie, że mógłbym się tak zmienić jak mówi to Ojciec. Lubię coś zjeść, kawę wypić, autem pojeździć … Normalny facet jestem.
Kawkę wypijesz, autem pojeździsz … Wkrótce o tym zapomnisz.
A jak to zrobisz ?
To jest łatwiejsze niż myślisz.
Jak ci pokażę kawałek Siebie, zwariujesz z radości.
Już się cieszysz.
…… – rzeczywiście się cieszył i też oczy mu się zaszkliły z tęsknoty.
Jak ty chcesz żyć beze mnie ? – Piotr do mnie.
Nie strasz, nie strasz…
Może będziesz siedzieć w domu i się modlić ? – przyszło mi do głowy.
Nie tak przewidziałem.
Nie chcę ukrywać go dłużej.
Będzie wędrować po świecie ? – zżera mnie ciekawość.
Sami przyjdą do niego.
Naprawdę wierzę w Ojca, ale za nic nie potrafię jeszcze uwierzyć, że „Sami przyjdą do niego”. Po prostu trudno sobie to nam wyobrazić.
Wieczorem.
Ojciec powiedział mi jak jechałem do domu, żebym nie naprawiał samochodu.
Sam się naprawi.
I nie szukaj, ten ci starczy do końca.
On jest dla ciebie.
Tak ? A co dalej ?
Dalej jest już tylko Ja.
Nasz córka ubiegała się o wyjazd służbowy na Cypr. Wyjazd nie byle jaki, bo aż 3 – miesięczny. Bardzo jej na tym zależało, ale szanse były mniej niż marne i nawet Ojciec milczał, gdy o to pytaliśmy. Doszliśmy do wniosku, że nie pojedzie. A dzisiaj gruchnęła wiadomość, że jednak wyjeżdża.
To co z jej wyjazdem ? Jednak jedzie !
Ja też jestem wrażliwy.
Widziałem jej żal.
To możesz zmienić Ojcze decyzję ?
Sami mówiliście, że się uczę.
……. – miałam dziwne wrażenie, że to był żart. Mało brakowało, a zobaczyłabym oczami wyobraźni jak Ojciec puszcza do mnie oko. Od początku miała jechać, ale trochę dreszczyku niepewności nie zaszkodzi.
Słucham was.
Jesteś niesamowity.
Nie podlizuj się, to masz opanowane do perfekcji.
……. – roześmiałam się.
p.s. Ten wyjazd okaże się nieprzypadkowy. Powinnam wydrukować sobie na czole w końcu, że nic nie dzieje się bez powodu i przyczyny.
Zobacz co z tą Koreą, robię swoje, a tu nic – Piotr jest wyraźnie rozczarowany.
Gdybyś nie robił swoje, dawno byłoby słońce na ziemi.
Hmm… – zastanowiły mnie co znaczą te słowa. „Słońce na ziemi” kojarzy mi się z kataklizmem, spaloną ziemią, klęską.
Zło ciągle działa, nie da się tego zlikwidować zupełnie.
Nie da, i dlatego apokalipsa musi się zdarzyć, bo jest zapisana.
Dlatego to co nieuchronne, musi się wypełnić.
01. 03. 19 r. Warszawa.
Siedzieliśmy na kawie jak zwykle. Piotr na „dzień dobry” zastrzegł sobie, abym o nic nie pytała, bo ledwo żyje. No to siorbałam kawę wolno i w milczeniu spokojnie czekając.
Beata dzisiaj dzwoniła i mówiła, że boli ją głowa, kości, mnie też to wszystko boli – Piotr narzeka.
Bo macie te pieczęcie. Jedno czuje co drugie czuje – wzruszam ramionami.
Ojcze, po co dałeś mi to połączenie ?
Po to, żebyś się pytał.
……. – wybuchłam śmiechem. Z żartu i radości, że się Ojciec odezwał. Dzień bez Ojca, dniem straconym – to moja maksyma.
Wiesz po co będzie kontakt z nią ?
Abyś skończyła co robisz podczas jego nieobecności.
……. – szczęka mi opadła.Tego się nie spodziewałam.
To jest bardzo ważny ten wątek z Beatą.
A nie możesz Ojcze jej powiedzieć, że to ważne ?
Po co Piotr miał operację ?
Żeby to ludzie załatwiali sprawy ludzi.
Gdybym chciał zrobić człowieka idealnego, to bym zrobił.
Gdybym chciał świata idealnego, nie byłoby diabła.
Gdzież Ja bym się uczył ? – … daję głowę, że znowu puścił przy tym oko na znak, że to ironia.
Po to jest życie, rozwój, doświadczenie, żebyśmy się uczyli.
……..
Mam skończyć podczas jego nieobecności ? Co to znaczy ? Gdzie będzie Piotr tyle czasu, że nie będzie z nim kontaktu ?
Jego nie będzie nigdzie.
???!!!
Przecież nie może być w Niebie przez pół roku ?!!! – mówię otwarcie.
Ty to wiesz lepiej ?
Ale nawet Henoch nie był tyle czasu w Niebie !… Chyba … – … zwątpiłam po sekundzie, bo w sumie to nie mam pojęcia.
Henoch został wzięty do Nieba, aby zobaczyć co miał zobaczyć, a potem wrócił na okres roku ziemię i spisał co widział. Ile mogła potrwać jego podróż w Niebie ?
I Księga Henocha; 6 Pozostawimy cię na jeden rok z twoimi dziećmi, aż odzyskasz moc, abyś mógł pouczyć twoje dzieci i dla nich spisać [ te rzeczy ] i dać o nich świadectwo wobec wszystkich twoich dzieci. Drugiego roku zabiorą cię od nich.
Myślisz, że są jakieś szablony ?
……. – patrzę na Piotra i nie mogę uwierzyć.
Ty umrzesz ???!!! … Nieeeee – pocieszam sama siebie.
Musisz mi potem dyktować, więc nie umrzesz … To o co chodzi ?! – jestem zdruzgotana tym odkryciem, że jego nieobecność może trochę potrwać.
A może ty jednak do zakonu pójdziesz po prostu… ? Tam nie ma telefonu, internetu, odcięty od świata, faktycznie nie będzie z tobą kontaktu …
A może jednak umrę… ? – Piotr kiwa głową wkurzając mnie tym gadaniem niesamowicie.
Przyznałam mu rację, bo przypomniałam sobie wizję Piotra.
Piotr wrócił z egzorcyzmów…
- Podczas modlitwy znalazłem się w piekle. Nie wiem jakim cudem wsadziłem tam głowę i się rozglądałem, gdzie te cholerne gacki pouciekały. Dokopałem się do jaja znowu. Złapałem gacki, wsadziłem do tego jaja i ono napęczniało jak worek. Związałem na górze, a worek się stał cały pękaty. I wtedy usłyszałem…
- Co będzie jak ciebie zabraknie i pęknie ?
- Wybuchnie z wielką siłą ?
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/01/14/6735/
Gdy pęknie, zaczną działać ze zdwojoną siłą … Będzie gorzej niż było …
Coś mi się wydaje, że Kaczyńskim kieruje Ojciec – przyszło mi do głowy.
I tobą też.
O! Dziękuję.
Nie ma sprawy.
…….. – wybuchnęliśmy śmiechem.
Śmiejąc się przyszło mi do głowy jeszcze, że Ojciec kieruje przecież każdym, kto służy Mu w jakimś celu. A być może każdym bez wyjątku, niezależnie czy służy, czy nie służy.
Piotr ogląda przed nami jadący samochód, nowiuteńką Skodę.
Ładna, ale wolałbym Audi.
A Ja wolałbym, abyś nie wolał.
Chciałem jeszcze auto kupić.
Powiedz co jeszcze planujesz.
Na wartę muszę cię skierować.
A teraz nie jestem ?
Teraz ćwiczysz.
…….
Na pewno coś się ze mną stanie ! – panikuje.
To co z tobą będzie jak mi się coś stanie ?! – panikuje dalej.
Czemu dajesz jej niepokój, skoro Ja to przygotowywałem ?
Bez względu na wszystko masz się nie bać – Ojciec mnie uspakaja.
Wieczorem.
Pokłóciliśmy się. Do tego stopnia, że nie chciało mi się rozmawiać z nikim. Piotr coś tam zagaduje i przełącza na film, którego tytułu nie znamy, ale sprawdzamy; „Zapowiedź”.
To zapowiedź, teraz już wiesz.
Daty wyznaczone.
……. – nie ruszam się, nie wyciągam długopisu, nie notuję, choć wiem, że to odpowiedź na moje myśli.
Przygotowując tekst na blog zastanawiałam się nad zdaniem, które tam pisałam… Zastanawiałam się nad datą paruzji, a teraz Ojciec mówi daty wyznaczone. Ewidentnie wiedział nad czym rozmyślam.
……. – dusza moja się cieszy, ale mózg nadal smętny.
Jest dla ciebie nagroda, że dobrze pracujesz.
……. – wzruszam ramionami, ale w środku czuję radość.
A co chcesz wiedzieć ?
…….. – chciałam spytać „kiedy”, ale mówię.
Nie śmiem pytać …
Odpowiedź mistrza.
Mam dla ciebie zagadkę.
Jaki ptak śpiewa najgłośniej ?
……. – oczy w słup, nie mam pojęcia.
Powiedz jej, który to ptak …
To jest wskazówka dla ciebie.
Sięgamy do internetu …
Śpiewak… Drozd… Robi wiosenny koncert… – Piotr czyta na głos.
Jutro się tym zajmę… – odparłam.
Nie lekceważ tego ptaszka.
25. 02. 19 r. Warszawa.
Wczoraj nie mogłam zasnąć, a dzisiaj wstałam już o 5 rano. Pojawiłam się na kawie obowiązkowo. Choć wczorajsza żałość trochę mi przeszła, to nadal nie chciało mi się odzywać.
Miałem wizję w nocy od 2 do 4 nad ranem. Jeździłem kabrioletem w ciemnym, wielkim pomieszczeniu i goniła mnie matka Anety. W końcu usłyszałem, że nie mogę wiecznie uciekać i kazali mi stanąć z nią twarzą w twarz. Zobaczyłem, że jej matka ma długie czarne włosy, tłuste, brudne, poplamione krwią, rozwichrzone, wyglądała jak wściekła czarownica. Darła się i przemieniała w demona.
Tak mnie zaskoczył tą informacją, że zapomniałam o jakiekolwiek kłótni. Nie sądziłam, że po tylu latach odezwie się stara historia. Osoba naprawdę niebezpieczna, uprawiająca czarną magię, prawdziwa czarownica, którą Piotr jako młody chłopak poznał 33 lat temu. Mieszkała zaledwie 200 metrów od jego domu, więc była to zapewne kwestia czasu, żeby się spotkali bliżej. Słyszałam o tej kobiecie zupełnie też przypadkowo. Ktoś u fryzjera opowiadał, że w pobliżu mieszka kobieta, która stawia karty i złorzeczy ludziom, dziwne rzeczy się u niej dzieją, talerze latają, ale wiele można załatwić … Już wtedy pomyślałam, czy to czasami właśnie nie ona.
Dzisiaj w kościele spytałem dlaczego ją widziałem i wtedy Ojciec powiedział do mnie …
Ma na imię Danuta, lecz nie wyrzucaj jej do piekła, lecz tam skąd przyszła.
Dziwne…. – pomyślałam. Miejsce „tam skąd przyszła” to coś innego niż piekło ?
No to mamy następny problem – wzdycham.
……..
Ona już wie, że ty wiesz.
Modlitwami odsłoniłeś ją z ukrycia.
Hmm …
Jak wychodziłem dzisiaj rano z domu Homiel kazał mi się wrócić i wziąć ten wczorajszy różaniec.
Po co ?
Dla osłony, będzie cię atakować ze wszystkich sił.
No to mamy przechlapane – wzdycham znowu. Kolejna energia, z którą trzeba będzie walczyć .
Najważniejsze, że wiesz.
Przed tobą nowe zadanie, wyrzuć ją tam, skąd wyszła.
Ona już wie, ale nie rozumie kim jesteś.
To jest prawdziwe zło.
Myślisz, że ten różaniec jest ot tak sobie ?
To nie będzie zwykła bitwa.
Coś Piotrowi grozi ?
Nie pytaj co jemu grozi, lecz co jej grozi.
Jej grozi samozagłada.
Hmm… Ale co tak nagle po 33 latach ? – dziwię się.
Dla Piotra to ćwiczenie, szkolenie.
Czy ona może naprawdę zaszkodzić ?
Przy takiej ochronie ? Nie.
Chodzi o to, żeby on pracował i ćwiczył.
Szkoda, że mieszka tak blisko.
Szkoda i nie szkoda.
Wrogów trzeba trzymać blisko siebie. Przy jej możliwościach szybko poczuje.
Ta matka ma krew na włosach …
… Czyli tylu ludzi skrzywdziła ? A co to za różnica mówić; „iść tam skąd przyszły”, a iść do piekła ?
Bo nie jesteś sędzią …
Aaa… Mocne – kiwam głową ze zrozumieniem.
Sytuacja niezwykła. Pani Danuta ma córkę, którą wychowała na swoją modłę. Kiedyś zaplanowała sobie, że Piotr wejdzie do jej rodziny, ale Ojciec miał inne plany. Kilkanaście lat temu spotkali się na drodze przypadkowo raz jeszcze. Powiedziała;
Ja tobie nic nie mogę zrobić, ale masz jeszcze dzieci – i odwróciła się napięcie.
Zrozumieliśmy, że to przyczajony wróg, z którym lepiej nie zaczynać. Ale to było kilkanaście lat temu, na długo przed Homielem. A dzisiaj mam wrażenie, że Ojciec chce w końcu zrobić z tym porządek. Tak wyraźne wskazanie jak ktoś ma na imię „Ma na imię Danuta” zdarza się w naszych rozmowach chyba po raz pierwszy. A rzeczą wiadomą jest, że znając imię „prawdziwego zła” dużo łatwiej z nim walczyć.
Nie lekceważ drozda śpiewaka, jego arię wiosenną, co on tam sobie śpiewa …
… Zapomniałam … – przyznaję.
A ty masz być silniejsza.
Ta chwila przemija, niedługo nowe zadanie was czeka.
Będziesz grała jedną z głównych ról.
……. – ciężko mi się zrobiło.
Będziesz pisała, notowała, uczyła i grosza za to nie weźmiecie.
Ten czas się kończy, przygotuj się na nowe zadanie.
Wiesz o co gramy ?
O ludzkość – westchnęłam.
Jeśli gracz wie o co gramy i co jest w puli, to jest dobrze.
Dzisiaj pisałam na blogu ważne słowa i włosy mi dęba stają, kiedy sobie uzmysłowię jak bardzo są ważne.
- Jeśli chcesz czasowniki wiedzy…
- Jeśli stanie się niemiłosiernie bezpiecznie wiedz, że to jest ten czas.
- I zobaczą to czego nie widzieli.
- I poczują to, czego nie czuli.
- Lecz niewielu to zrozumie.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/25/jestes-kopia-mnie/
Wieczorem.
Zgodnie z poleceniem sprawdzam drozda.
Od wieków w Europie, śpiew drozda miał zwiastować deszcz. Uchodził również za przynoszącego długowieczność, gdyż jego spożycie miało przedłużać życie. Chrześcijanie w jego dźwiękach dopatrywali się śpiewu Rajskiego Ptaka, zwiastuna Dobrej Nowiny.https://ciekawe.org/2015/05/12/znaczenie-i-symbolika-ptakow-w-roznych-kulturach/
Głos podgatunku występującego na Hebrydach Zewnętrznych usłyszeć można głównie od lutego do czerwca, powszechniejszy podgatunek śpiewa od listopada do lipca. Z powodu masy gatunek wykonuje jeden z najgłośniejszychptasich śpiewów[24][25].
O trzeciej w nocy zmartwychwstał Jezus. Drozd faktycznie zwiastuje Dobrą Nowinę.
Czy coś jeszcze mam odkryć w związku z drozdem ?
Cały świat.
… ???… – uśmiechnęłam się, ale i tak nie rozumiem.
Mały, czas na ciebie. Czas do pracy.
Piotr poszedł na egzorcyzmy. Po …
Czas na ciebie.
Długo jesteś poza Domem, czas do pracy.
Przed chwileczką robiłem egzorcyzmy.
Może czas zrobić więcej.
Czyli ?
Czyli nic nie wywnioskujesz.
Nooo… – nie wiedział co powiedzieć .
Ten ptak jest ważny. Ten drozd.
Ale Ojcze, ja już wszystko co było do znalezienia, to znalazłam chyba – rozkładam bezradnie ręce.
I jakie wnioski ?
No… zwiastun dobrej …
Na wiosnę.
Wiosna za dwadzieścia parę dni… – patrzę bezradnie na Piotra. Nic nie rozumiem.
W TV trafiliśmy na końcówkę filmu „Łowca androidów II”. Uwielbiam pierwszą wersję i po-uwielbiałam drugą wersję.
Tak mogę umrzeć Ojcze… – powiedział Piotr.
Już ci więcej nie pozwolę.
Dopisane 18. 11. 2019 r.
Drozd. Na wiosnę – trudne są czasami przekazy Ojca, zdaję sobie sprawę. Wiele w nich symboliki, więc trochę wyjaśnię, ponieważ dzisiaj wiem już o co chodzi. Wiosna to symbol narodzin, odnowienie życia w naturze. Drozd to zwiastun nadchodzącej wiosny, czyli narodzin, czyli nadchodzącej Dobrej Nowiny … A czym jest Dobra Nowina ? „Kim” jest drozd …
Biblia mówi: „A kiedy Jan został uwięziony, przybył Jezus do Galilei, gdzie głosił Dobrą Nowinę o Bogu, mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się królestwo Boże. Nawróćcie się i uwierzcie w Ewangelię!”Mk 1,14-15 (BWP)
A wszystko to jest związane z dniami ostatecznymi Apokalipsy. Zwiastun Dobrej Nowiny zacznie się w Europie, jako i ten drozd, który wraca z Jerozolimy na wiosnę.
Piotr myśli o firmie, ja myślę o kodzie. Nadal jestem pod wrażeniem.
Ojcze, czy nadchodzi fala ? – … ledwo skończyłam pytanie zrozumiałam, że pytam bez sensu. Fala nadchodzi, jak i apokalipsa nadchodzi. Nie wiadomo kiedy będzie, ale się zbliża. To zbyt ogólne pytanie, więc odpowiedź mnie nie zdziwiła.
Oczywiście, od początku było wiadomo.
Pojechaliśmy na kawę …
Ktoś mi źle chyba życzy, bo widziałem lecące w moim kierunku noże. Albo to sam gacek, albo człowiek. Na szczęście to widziałem i dlatego zbudowałem osłonę nad sobą … – Piotr wzdycha.
Maryja dała mi zbroję, to się nie boję noży – wzruszył ramionami.
Ach ta Maryśka …
… Masz Ojcze humor dzisiaj – ucieszyliśmy się oboje.
…….
Księgowa mi wczoraj powiedziała …
Jak pan to robi, że pan widzi wszystko… ?
Hmm … Ty tak lepiej nie pokazuj co możesz – przyszło mi do głowy.
Widzisz, co masz widzieć …
Właśnie, widzisz tyle, na ile ci pozwalają.
Cieszyłam się z tej chwili, kiedy byliśmy w trójkę, ale jednocześnie rozmyślałam co może nadejść. Strach się bać.
Co się stanie… ? – Piotr pyta po raz setny.
Myślałaś, że ten ślub jest ot tak sobie ? Gamoniu ?
Dlaczego gamoniu ? – Piotr się obruszył.
Mówię ostatni raz gamoniu, bo potem już nie będę mógł tak mówić.
Jednym ruchem palca fontanna dobrobytu napłynie.
… Zobaczyłem ruch palca i fontannę, która wytrysnęła.
p.s. Piotr powiedział fontanna, ale chodzi o gejzer, wyszło to podczas niedawnej rozmowy. Gejzer jako symbol nagłości wydarzenia.
Dni przedwiosenne… Ciekawe o co chodzi… – myślę głośno.
To tata chce coś.
A Ola ?
To ciebie nie dotyczy.
Ty masz inną robotę – mówi Ojciec do mnie.
Pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Daliśmy cygance datek, uklękliśmy pod krzyżem. Wszystko bez słów. Piotr się rozpłakał. Nie pytałam, bo sam nie chciał mówić. Nawet w aucie długo nie chciał mówić.
To nie mów ! – byłam zła na niego.
Ojciec mi powiedział, że nie chce już słuchać moich pytań co ze mną będzie.
Twoje miejsce już przygotowane.
Ty córko to zrozumiesz.
Pamiętaj, że Mały to dobro ogólne.
Musisz to przyjąć.
A Ola jest dobrem ogólnym ?
Jest dobrem dobra ogólnego.
?! Rozumiesz coś z tego ? – szepcze do mnie.
……. – roześmiałam się. Rozumiem niewiele.
Dojechaliśmy do domu. Wysiadamy z samochodu i kierujemy się ku wejściu. Oboje zatrzymujemy się widząc to.
Lampa uliczna stojąca przed wejściem, która ma przymocowaną skrzynkę, a na skrzynce leży różaniec.
Widzisz ? – pytam.
Chyba ktoś zgubił.
Zapewne tak, ale po doświadczeniu z krzyżem w klasztorze w Kazimierzu Dolnym nie byłam pewna, czy nie zgubił celowo. Gapimy się na niego przez jakiś czas i postanowiliśmy iść jednak dalej. W połowie drogi…
Pisząc zastanawiałam się, kiedy Piotr zacznie w końcu odmawiać różaniec. No i proszę… Nie tylko mu „podrzucili” różaniec, to jeszcze jego krótszą wersję, aby znalazł czas choć na tyle.
Ojciec kazał mi nosić ten różaniec w marynarce i modlić się w każdej wolnej chwili.
……. – roześmiałam się, bo już to widzę ! On nigdy nie ma czasu.
To nie jest powód twój do śmiechu, a do radości.
Dopisane 16. 11. 2019 r.
I to jest prawdziwe „Resurrection”.
Najnowsze dane dotyczące filmu; zdjęcia rozpoczynają się w przyszłym roku, premiera 2021. Z tego wynika, że nasze „resurrection” będzie przed filmem, co by się zgadzało z dalszymi badaniami nad kodem Biblii.
Ty córko to zrozumiesz. Pamiętaj, że Mały to dobro ogólne. Musisz to przyjąć.
Rozumiem dzisiaj. Postaram się wkrótce to wyjaśnić.
Odkąd natrafiłam na rabina Kaduriego i jego wizję dotyczącą Mesjasza zupełnie inaczej spojrzałam na Judaizm. Człowiek raptem sobie uświadamia, że właściwie cała Biblia opiera się na hebrajskich prorokach, więc błędem byłoby odrzucać to bardzo ważne źródło wiedzy jakim jest Judaizm. Jeśli Chrystus był Hebrajczykiem to logiczne jest, że o nadejściu Mesjasza Hebrajczycy powinni wiedzieć najwięcej. Nawet teraz, a może zwłaszcza teraz.
Szukając wczoraj na YouTubie dodatkowych informacji o Kadurim kątem oka po prawej stronie, w innych propozycjach filmów zwróciłam uwagę na hasło „messiah”. I tak natrafiłam na rabina Glazersona, który okazał się najbardziej znanym badaczem kodu Biblii. https://www.youtube.com/watch?v=FHLU5Q684Bs Niewiele zrozumiałam z tego co mówił, a mówił o nadejściu w tym roku Mesjasza. Mój wzrok przyciągnęło jeszcze coś innego. Słowo „The Angel”.
Kod Biblii to ciekawe odkrycie, ale mówiąc szczerze nie byłam do końca przekonana, ponieważ w Biblii dzięki kodowi zazwyczaj odkrywano informacje po fakcie, po jakimś wydarzeniu, a nie przed. Wiele więc jest okazji do manipulacji. Jednak przypomniałam sobie pewną naszą rozmowę.
I teraz patrząc na analizę Glazersona muszę uderzyć się w pierś. Myliłam się.
Ojcze, czy ten rabin i jego odkrycie… To ważne ? – pytam niepewnie.
Czy długo to szukałaś ?
Nie. „Przypadek” – wzdycham.
Łatwo to znalazłaś ? Co sobie pomyślałaś ?
… Złapałam się za głowę i pomyślałam, że to kurna niemożliwe … – … powiedziałam kompletnie szczerze i otwarcie po chwili wahania. Po co mam się kryć, kiedy i tak Ojciec widzi moje myśli.
Widziałaś prawdę. Masz wszystko w jednym.
Ale… Kurcze, tam jest wymieniony anioł … – robię kwadratowe oczy.
Ten, na przeciwko którego siedzisz, jest na tej kartce.
Oni to odkryli, ale ty to widzisz.
Musisz mieć dostęp do wszystkiego pisząc taką książkę.
Na końcu książki zrobisz pieczęć.
Powiem ci jaka to będzie pieczęć.
Wszystko co tam jest, to prawda.
……. – ciarki mnie przeszły.
Gapię się na Piotra jak pije tą swoją kawę i oczom nie wierzę …
I znowu kawę wypiliśmy i znowu coś napisałaś i znowu dzień przeszedł, ale ciąża idzie do przodu i świadczy to o tym, że ten temat w końcu się skończy.
Ciąża… Hmm… Naprawdę łatwo znalazłam.
Dziwny zbieg okoliczności ?
Taaaa… Czy ta książka wyjdzie, gdy będziesz jeszcze tutaj ? – pytam Piotra.
To już techniczny szczegół.
Zaczarowana dorożka, zaczarowany dorożkarz, zaczarowane konie, wszystko zaczarowane …
Wracałam do domu z duszą na ramieniu. My sobie tak często rozważamy, żartujemy, a teraz wydaje się, że to wszystko zaczyna być na „śmiertelnie” poważnie. Odkrycie Glazersona ścięło mnie z nóg, mogłabym powiedzieć, że nawet dosłownie. Zadzwonił Piotr.
Rozmawiałem z Ojcem teraz. Powiedział…
Nie martw się o jabłonkę ( p.s. córkę) i Olę, bo to Ja przygotowałem dla nich miejsce.
Nie będą skazane na czyjąś wolę tak albo nie.
W tym roku sąd się zamknie.
Wieczorem.
Siedzę i myślę nad tym wszystkim…
Ojcze jesteś…. – i westchnęłam.
Chcesz powiedzieć, że brak ci słów ?
Tak.
Rozumiem.
……. – roześmiałam się.
Jak spędziłaś dzień ?
Naukowo – … ponieważ dużo czasu spędziłam na czytaniu o kodzie.
Ale bez mężusia ! – Piotr się włącza.
Nie sama.
Jak kto ?
Myślisz, że jak ciebie nie ma, to jest sama ?
Piotr zamilkł. Na chwilę.
Dzisiaj się dowiedziałem, że Janusz zmarł na zawał.
Janusz to nasz „dodatkowy” prawnik na zlecenie, który zajmował się tylko ściąganiem należności i robił to w sposób niezwykły. Zawsze mu się udawało. Był od przypadków beznadziejnych, pomagał nie tylko nam, ale wielu ludziom, także tym, których na jego usługę stać nie było.
Hmm… Szkoda go, przydałby się jeszcze – kiwam głową.
Ojciec powiedział, że już nie będzie mi potrzebny. A dlaczego go wziął ?
Chcesz Mi coś zarzucić ?
Nieeee … Z Ojcem lepiej na ten temat nie dyskutować – Piotr przestraszony szepcze do mnie.
A można by tak pohandlować z Ojcem o czyjeś życie ? – też szepczę.
Spróbuj – … i powiedział to takim tonem …
Lepiej nie… – Piotr szybko się wycofał.
Stanowczość Ojca w pewnych kwestiach jest nie do negocjacji. Teraz zastanawiam się, czy cokolwiek jest do negocjacji…
Ojcze, według tego rabina wraz z Mesjaszem ma być też Antychryst.
Antychryst już jest.
?!? …. – chciałam oczywiście pytać dalej, ale Piotr machnął ręką, abym się nie odzywała.
Mówię do Ojca; co mam robić dalej ?
Czekaj.
Muszę coś przecież robić.
Rób i czekaj.
Dalej poprowadzę cię Ja.
Poczuj, że jesteś na jachcie.
To Ja będę dmuchał, kiedy masz przypłynąć do portu.
A na razie żyj prozą.
Ojcze, widziałem jak świat tworzyłeś, fajne to było.
Nie mów, że chcesz spróbować.
Nie, nie chcę, wolę sprzątać schody u Ciebie.
Nie taką rolę ci przeznaczyłem.
A jaką ?
Zobaczysz, schody są posprzątane.
Potrzebuję cię tu, gdzie cię potrzebuję.
…….
Czy te święta będą normalne ? – pytam mając na myśli, czy będziemy w komplecie.
Nie ciągnij Mnie za język, bo i tak już jest dwumetrowy.
…….. – roześmiałam się znowu, właśnie to sobie wyobraziłam.
Jeszcze trochę będziesz tropić, a potem wszystko będzie podane.
Przekaż jej, że ją pozdrawiam.
Będzie wiedziała o co chodzi.
……. – uśmiecham się.
A słowo Homiel jest mocno nadużywane.
……. – patrzę na Piotra z politowaniem.
Cały czas z Ojcem rozmawiasz, nie z Homielem.
Będzie wiedziała o co chodzi. Oglądając Glazersona nie byłam pewna, czy w ogóle o tym pisać i wtedy rozbrzmiało uderzenie za moimi plecami tak mocne, że aż podskoczyłam. Po minucie znowu nie byłam pewna, czy to od Ojca, czy może przypadek … Teraz już wiem.
Dopisane 14. 11. 2019 r.
Powiedz jej, że rabin to świetny trop.
Rzeczywiście świetny. Sukcesywnie śledzę jego odkrycia i będę o tym tu też pisać, one będą się pokrywać z naszymi doświadczeniami i słowami Ojca. A tymczasem …
Będąc w Szczecinie Piotr najadł się krewetek smażonych w głębokim tłuszczu i do dzisiaj nie może dojść do siebie. Martwię się, ponieważ przy okazji kuje go też serce.
Muszę bardziej słuchać Ojca, ostrzegał mnie. Ojciec jest przemądry – Piotr wzdycha.
Obyś się nie zagalopował, że przemądrzały.
…… – uśmiecham się.
Boli mnie głowa, boli mnie brzuch, a muszę robić egzorcyzmy. Po tym oddzieleniu chłopca i wilka czuję się strasznie wyczerpany. Jestem wrogiem gacków.
Ta walka jest nierówna.
Tak ? Po czyjej stronie ?
Jesteś sam Piotr, ale nie znaczy, że jesteś słabszy.
Nikt tak się nie modli jak ty.
Zamyśliłam się. Pewnie wielu modli się jak i Piotr, ale rzeczywiście on ma nad innymi ogromną przewagę. Niewidzialnych wrogów widzi. Niewidzialny świat za przesłoną widzi. Kulę ziemską stawia sobie na ręku i potrafi widzieć wszystko. A to razem sprawia, że jego siła oddziaływania jest dużo mocniejsza niż u kogokolwiek.
Nic się nie dzieje bez przyczyny.
Nawet ta kawa.
Wszystko ma znaczenie, a wiesz jak swobodnie rozmawiacie.
W domu Piotr jest zmęczony.
……. – kiwam głową. Nasze spotkania na kawie faktycznie dostarczają najwięcej informacji. Wieczorem rzadko się zdarza ostatnio, aby Piotr miał jeszcze ochotę rozmawiać.
Każdy dzień może coś przynieść.
Pamiętaj, że ciąża trwa.
Nike ? – za każdym razem, gdy słyszę o ciąży to się dziwię. Nadal nie rozumiem dlaczego to jest tak ważne.
Co się stanie ? – Piotr dopytuje.
Twój Pan chce cię na nowo widzieć, choć widzę cię bez przerwy i ciebie też Mój pisarzu.
Mam plany z twoimi mężem.
W te dni przedwiosenne nadejdą zmiany.
……. – zmroziło mnie.
Przedwiosenne ? – coś mnie tknęło.
Wczoraj „przez przypadek” przeczytałam ten fragment.
- Czyli dobrze słyszałam ?
- Dobrze. Słuch i głowę masz absolutnie zdrową.
- Piotr nie powie ci co się będzie działo, więc My ci mówimy.
- Piotr nie powie, bo nie będzie chciał w ogóle rozmawiać.
- Stracisz troszkę kontaktu z mężem.
- Makabra… – pomyślałam.
- Na długo ?
- Piotr będzie przebiśniegiem.
- Oznaczać to będzie wiosenkę dla świata.
- Pierwszy przejdzie przez śnieg.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/06/26/4959/
Kolejny raz sobie uświadomiłam, że zdecydowanie muszę zacząć czytać swój dziennik jeszcze raz od początku.
Poszłam do domu z myślą, że ugotuję Piotrowi rosół, to powinno ukoić jego bolący brzuch. Dzwoni Piotr …
Ciągle mnie boli …
……. – przestraszyłam się, za długo to już trwa.
No to … spytaj w końcu Homiela co robić … – poczułam się bezradna.
Dlaczego Mnie nie spytacie ? – włącza się Ojciec.
Aaaa…. – zatkało mnie trochę, bo ciągle rozmawiamy przez telefon.
To co robić ?
Samo przyszło, samo odejdzie.
Rosół pomoże ?
Jak najbardziej.
Wyłączając się zrozumiałam, że bez Ojca ani rusz… Nie da się już żyć.
21. 02. 19 r. Warszawa.
Na kawie oczywiście. Może ostatniej, a może nie…
Ojciec powiedział, że każdy dzień może coś przynieść. Może cię po prostu znowu weźmie do Góry ? Weźmiesz go Ojcze jak na ślub ? – pytam.
To są nasze sprawy, nie babskie.
……. – roześmiałam się.
W ogóle baby w Niebie to mają chyba przechlapane, mają gorzej – żartuję.
Czy chcesz się komuś poskarżyć ?
Nie ma już komu – przyznałam ze śmiechem, Ojciec jest najwyżej.
……..
Dzisiaj w wizji widziałem człowieka o kulach, dokładnie o jednej kuli, stał zgarbiony pod krzyżem. Podszedłem do niego i pytam…
Wierzysz naprawdę ? Jeśli tak podaj mi rękę… i on podał. A wtedy kula spadła na ziemię i mógł chodzić.
Hmm… To wizja, ale pamiętaj, że tylko dzięki Ojcu tak możesz – spoważniałam.
Oczywiście, że tylko dzięki Ojcu – Piotr powtarza i się wzrusza.
Przez to co powiedziałeś już nie jesteś Mały.
Jestem.
Kłócisz się ze Mną ?
W sekundę urosłeś i przerosłeś wszystkich.
Bo taka jest prawda. Samym sobą nic nie znaczę, wszystko mam od Ciebie, wszystko co mogę, co mam. Bez Ciebie nic nie znaczę i nic nie ma sensu już.
Zadziwiasz Mnie.
Uświadomiłem to sobie w końcu. Moja siła to Ojciec, bez Ciebie nie mogę nic. Nie jestem w stanie kroku zrobić bez Ciebie … – prawie płakał.
……..- słucham tego w zadumie. Piotr mówi czystą prawdę, całe nasze życie jest tego dowodem. Każdy dzień jest tego dowodem.
To powiedzenie… „Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz”… na ile jest prawdą ? – pytam.
Dla niewierzących w pełni.
A dla wierzących…
Ja jestem twoim łóżkiem, twoją pościelą, twoją drogą, twoim życiem.
Dużo mogę ci dać, jak wierzysz we Mnie.
Czy to dotyczy wszystkich ludzi ? Czy ta reguła „być panem swojego losu” jest nieprawdziwa ?
To zależy w co uwierzy.
Jeśli wiesz, że Jestem, to czy powiesz jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz ?
Nie.
Jak wierzysz we Mnie, to Mi zaufaj.
Powiesz; przyjmuję co Mi dajesz.
Ale mamy wolną wolę …
Masz. Możesz iść w prawo albo w lewo.
Czy jak wierzysz, pójdziesz do gacka ?
Piękna rozmowa. Idąc na kawę minęłam czarny samochód, Volvo, dość duże, zwróciłam uwagę na napis … Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na miejscu. Wzruszałam się natychmiast, że ktoś jeszcze tak bardzo wierzy w Ojca. Nie zdążyłam zrobić zdjęcia, ale to wyglądało tak.
Boli mnie głowa, ale na kawie jestem obowiązkowo. Rozmawiamy o dzisiejszym świecie.
Czy naprawdę ten świat upada ?
Gdybym ci pokazał, nie uniósł byś tego.
Tak czynią względem siebie.
……. – Piotr zapatrzył się przed siebie.
Zabijają się, kłamią, oszukują, zabijają małe dzieci dla narządów… Pokazał mi teraz Ojciec.
Twoja głowa by tego nie wytrzymała, a Ja muszę na to patrzeć.
Ale jest jakaś nadzieja ? – pytam.
Ja ją widzę, ty nie widzisz.
……. – zamyśliłam się.
Ja jej faktycznie nie widzę, człowiek się nie zmieni.
Która część „Pasji” ci się podoba najbardziej ?
…….. – pytanie mnie zaskoczyło. Ale zaczęłam intensywnie myśleć, bo takich scen jest naprawdę sporo.
Znasz to na pamięć.
Aaaa … – teraz już wiedziałam.
Resurrection.
Nadzieja na Nowy Świat.
Czyli musimy to powtórzyć, ale inaczej.
…….
Ojciec mówi…
Już niedługo będziesz pracowała.
Że będę ci dyktować jeszcze kilka miesięcy, tak to poczułem.
No co ty Ojcze ? Ja umrę ! – wyrwało mi się. Umrę nie dosłownie, ale w sobie. Bez Piotra, bez Ojca… to już nie ma sensu
Przecież mamy 2019, My teraz będziemy się nim cieszyć.
Bądź spokojna.
Pamiętasz jak miał zawał, a byłaś spokojna ?
Nie miał szansy przeżyć ani zęba, ani serca.
Miał odejść, a żyje, a ty byłaś spokojna.
To prawda. Czułam wszechogarniający mnie spokój, że wszystko będzie dobrze.
Czy Ja swoją pszczółkę miodną dam skrzywdzić ?
Dajesz miód.
……. – płakać mi się chciało. Z bólu głowy i w ogóle. Niechybnie jakiś koniec nadchodzi.
Ojciec powiedział, że miałeś umrzeć… Czyli była jakaś alternatywa. Mogłeś nie przeżyć.
Tak naprawdę nie było.
Czy poszłabyś po dentystę, gdybyś wiedziała, że przeżyje ?
Przeżył, bo poszłaś.
To jest i / lub.
Ważne są emocje i decyzje.
…….
Ojciec wszystko widzi, zauważyłaś ?
Nie osłabiaj Mnie.
To tutaj jest film, miraż, przecież wiesz o tym.
Wiem, odkąd zobaczyłam okno w ścianie wszystko zrozumiałam – kiwam głową. Nigdy tego nie zapomnę.
A ty jesteś korepetytorem, a kim jest Piotr ?
Pomaga w korepetycjach.
Nie ma żadnych wątpliwości, że Piotr ma niesamowite doświadczenia. Jest ich tak wiele, że przestał się nad nimi zastanawiać, analizować. W przeciwieństwie do mnie. Niemal każde zdanie Ojca dzielę na części i analizuję i dostrzegam, jak wiele w nich informacji, mądrości, filozofii, wiedzy.
Wczoraj modlitwa była ciężka.
Ale skuteczna.
…….
Co to będzie … ? – Piotr się zamyślił.
Czas wypłynąć, twój marketing wypłynie.
Masz się nie gubić, wsłuchuj się w Ojca.
Chciałabyś słyszeć ?
Bardzo – przyznaję.
Więc tak się stanie.
Więc będziesz w siódmym niebie.
……. – roześmiałam się. Przecież niedawno o tym pisałam.
- Do którego nieba prowadzą wąskie drzwi ?
- Do właściwego.
- Czy ludzie mogą wejść do siódmego Nieba ?
- Nie.- A dokąd mogą wejść ?
- To zależy dokąd mają bilety.Roześmiałam się oczywiście, ponieważ najwidoczniej zdradzić Ojciec tego nie chce. Ważne, że jest więcej niż jeden poziom Nieba. Skąd w ludowych powiedzeniach pojawiło się i takie…. Czuję się jak w siódmym niebie ? http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/07/niebo-to-przystanek/
Czy będzie tak, że Piotr i ja będziemy razem słyszeć i rozmawiać z Tobą ?
Ty i Ja, Piotr już nie.
To dlatego ty na tym wozie w ogóle nie zwracałaś na mnie uwagi … ! – krzyknął Piotr zdenerwowany. Ma pretensje o to, co jeszcze się nie spełniło. Przecież to śmieszne …
Tak czułam od początku. Nic nie dzieje się bez powodu.
Dopisane 10. 11. 2019 r.
Pada ostatnio wiele pytań dotyczących antychrysta, więc zebrałam kilka zdań z naszych rozmów, które o antychryście mówią.
Ale najpierw co znaczy antychryst; Antychryst (gr. antichristos) – przeciwnik, oponent Chrystusa (anti – przeciw, zamiast; christos – pomazaniec); duch będący zaprzeczeniem Chrystusa, jego antytezą.(wiki).
- Kim dla nich jest Putin? Na pewno nie jest Antychrystem.
- Jest on narzędziem.
Piotr ciągle pyta o II falę i wcale się nie dziwię, gdyż sama jestem ciekawa. Jednak każda odpowiedź Homiela zamiast zbliżać nas do celu, to raczej oddala. Im więcej mówi, tym mniej rozumiemy.
- Będzie niczym w porównaniu z tym, co nadchodzi. Wszystko przestanie mieć znaczenie.- Jak to się potoczy? – Piotr nie daje za wygraną.
- Szybko.- …… Wiesz co ostatnio widzę? Franciszek jest atakowany przez 4 swoich. Widzę Franciszka w środku kwadratu, a z każdego końca idą na niego pioruny… Słyszę lewacy… (!)- To jest Antychryst. Zero zasad, wolność… Leżysko diabła.- Pokazał mi to leżysko, wijące się ciała ludzkie, ściśnięte, obleśne, wijące się między sobą… A wygrają ci… lewacy?
- To nie jest przedmiotem tej rozmowy. On potrzebuje wsparcia.- Pokazał mi jak rozrywa rodzinę… W rodzinie rodzą się pierwsze zasady moralne. To ma sens – zdałam sobie sprawę, że to najprostsza droga do niszczenia. Uderzyć tam, gdzie kształtuje się moralny kręgosłup.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/02/18/to-jest-antychryst-zero-zasad-wolnosc-lezysko-diabla/
Lecz oto Henoch i Eliasz, pełni Ducha Bożego! Będą oni przemawiać z mocą Bożą i ludzie dobrej woli uwierzą w Boga i wiele dusz dozna wzmocnienia. Dzięki mocy Ducha Świętego dokonają oni wielkich rzeczy i potępią diaboliczne błędy Antychrysta! Biada mieszkańcom ziemi!
Spojrzeliśmy na siebie nie wiedząc co z tą wiedzą zrobić.
- No i co? Apokalipsa idzie? – spytałam niepewnie.
- …… – Piotr wzruszył ramionami. Antychryst zostanie zdemaskowany ? Czy faktycznie ?
- Teraz czyni dobro, lecz to zatruty owoc.- Czyli już jest? – spytałam zdziwiona.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/06/09/antychryst-teraz-czyni-dobro-lecz-to-zatruty-owoc/
Antychryst to antyteza Chrystusa. Ale co to znaczy ? Być antytezą Chrystusa to nie tylko bycie złym. Chrystus to zasady, prawa Ojca. A więc antyteza Chrystusa to także negacja zasad i praw Ojca.
Według słów Ojca antychryst może być zarówno człowiekiem (Napoleon, Hitler), ale może być też stylem życia, filozofią życia, „nowym dekalogiem”, jakim jest właśnie lewactwo, czyli życie bez zasad, bez Boga. Jedna i druga forma antychrysta ma ogromny wpływ na losy świata. Która jest groźniejsza ?
Informacja z wczoraj; Skandynawskie przedsiębiorstwo IKEA rozpoczęło swoją świąteczną kampanię wizerunkową, w której promuje nowe produkty. W materiałach promocyjnych oraz reklamach usunięto jednak zwrot „Boże Narodzenie”, który zastąpiono określeniem „zimowa impreza”.
Moja znajoma pracująca w koncernie Netto czytając o Ikei uzmysłowiła sobie ze zdziwieniem, że rok temu składano pracownikom życzenia właśnie z okazji przerwy zimowej. Nikt nawet nie wspomniał, że chodzi o Boże Narodzenie, jakby to było kompletnie nieistotne. Ponieważ to firma międzynarodowa, wielokulturowa widocznie doszli do wniosku, że w ramach pokojowego współżycia z wszystkimi, nikogo nie będą drażnić słowem „Bóg”.
Inny znajomy, mocno wierzący pan, trzymający różaniec ciągle przy sobie (nawet w garniturze) oznajmił mi niedawno, że głosował na „Wiosnę”. Do dzisiaj nie mogę wyjść ze zdumienia. Na pytanie „dlaczego?” wytłumaczył prosto…
Homoseksualiści to też ludzie, więc jeśli się kochają, to dlaczego nie mogą brać ślubu ?
Ideologia LGBT zdecydowanie jest wbrew Ojcu. Jednak wkrada się wszędzie i jest jak robak drążący umysł. Nawet zatwardziali wierzący tracą powoli poczucie granicy co jest dobre, a co złe. Znajomy przesłał mi zdjęcie z Wielkiej Brytanii. W rozmowach, które tutaj jeszcze nie padły mam zanotowane;LGBT to jedna z form… antychrysta.
LGBT to jednak nie wszystko. Stojąc na światłach na jednym z krzyżowań Warszawy zapatrzyłam się na ludzi, którzy zgromadzili się po drugiej stronie ulicy. Było lato, więc wszyscy rozebrani, ale z daleka wydawali mi się jakoś wyjątkowo brudni. Mijając ich zrozumiałam dlaczego. Prawie wszyscy, kobiety i mężczyźni, byli utatuowani tak bardzo, że trudno było znaleźć na ich rękach, a nawet na szyi kawałek czystej, białej skóry. Przypomniałam sobie oczywiście Biblię. Kiedyś tatuowano niewolników. Teraz ludzie stają się niewolnikami na własne życzenie. A niewolnictwo w sensie „uzależnienie” to domena zła.
Jednak tatuowanie to nie jedyne współczesne niewolnictwo. Wszyscy zostaliśmy złapani w sieć. Już nie ma człowieka, którego nie można by odnaleźć. Wszyscy jesteśmy złapani, gdzieś zapisani, zakodowani w systemie. W bankach, w ZUS, w urzędzie skarbowym, na Allegro, w internecie itd … Tak wygląda dzisiejszy świat.
Franciszek ostatnio ma złą prasę, wielu nazywa go Antychrystem. Ale czy naprawdę odpowiada cechom antychrysta ? Proszę zwrócić uwagę na te słowa spisane dwa lata temu.
- Widzę Franciszka w środku kwadratu, a z każdego końca idą na niego pioruny… Słyszę lewacy…
- To jest Antychryst. Zero zasad, wolność… Leżysko diabła.- Pokazał mi to leżysko, wijące się ciała ludzkie, ściśnięte, obleśne, wijące się między sobą… - A wygrają ci… lewacy?
- To nie jest przedmiotem tej rozmowy. On potrzebuje wsparcia.(!)
… i niedawny artykuł.
Opiniotwórczy jezuicki dwutygodnik, związany z Watykanem, opublikował pełen zapis rozmowy, jaka miała miejsce na początku września w Maputo podczas papieskiej podróży po Afryce.
– Ważne jest, by ludzie modlili się za papieża i za jego intencje. Papież jest kuszony, jest bardzo osaczony; tylko modlitwa jego ludu może go wyzwolić – mówił Franciszek.
Następnie dodał: „Gdy Kościół modli się za papieża, jest to łaska. Ja naprawdę stale odczuwam potrzebę proszenia o jałmużnę modlitwy”.
Czy Franciszek to antychryst, czy tak naprawdę narzędzie Boga, które jest przez „Antychrysta” atakowane ? Moim zdaniem antychryst, o którym mowa w AJ i który według słów Ojca już jest, nie jest jedną osobą. Mogę się oczywiście mylić, ale ja go w jednym człowieku po prostu nie widzę.
Miałem wizję dzisiaj o 5 nad ranem. Zobaczyłem w swoim pokoju dziewczynkę, była tylko w białych majtkach. Cała była bardzo biała, lat około 8, długie jasne włosy spięte w kitkę. Układała moje rzeczy w szafie. Wyciągała wszystko i układała na nowo. Mówię do niej…
A co ty tu robisz do cholery ?!
Przemeblowuję ci rzeczy.
A kto ci pozwolił ?!
Przecież ty mi pozwoliłeś ... i dalej wyciągała moje rzeczy.
Pozwoliłem ? To rób… i poszedłem się wykąpać pod prysznic, bo czułem, że mam to zrobić. Wróciłem do pokoju, a ona leżała na brzuchu, ręce pod brodą i czekała. Siadłem naprzeciwko i zaczęliśmy rozmawiać… Dziwne.
Na początku nie chciałam sobie tym zawracać głowy, ale kiedy w przeciągu godziny opowiedział mi to po raz trzeci, coś mnie tknęło.
Pozwoliłeś ? Hmm… To wczoraj ! Wczoraj wyraziłeś zgodę, pozwoliłeś na nałożenie pasa !
Tak myślisz ?
Spytaj Ojca. Czy ta wizja jest związana z tym co wczoraj się zdarzyło ?
Wszystko jest połączone.
A kim jest ta dziewczynka ?
Czy to ważne ? Pozytywna energia.
Jasne włosy, biała… Anioł jakiś ? Wiesz co znaczy przemeblować rzeczy ? Mówi się przemeblować swoje życie. Ona układała twoje rzeczy po swojemu. To znaczy, że … Niebo przejmuje twoje życie już całkowicie – w końcu doszło do mnie.
To życie się kończy.
To biznesowe ? – pytam mając na uwadze moją wizję z kapturem.
To powtarzalne. Rozumiesz ?
A więc twoje kawy, ta rutyna się kończy.
Przestanie Piotr chodzić do pracy ?
Przestanie.
No jak to ?!!! – Piotr się włącza.
Tak to.
Co będzie robił ? – drążę dalej.
Będzie.
Ja jestem, a on będzie.
??? … – Piotr się zapatrzył.
Ten kraj pójdzie mocno do góry, że nikt mu nie dorówna.
To będzie szok.
Po co ci paszport amerykański, skoro masz polski i nic lepszego nie będzie ?
Nie wiem, czy powinnaś publikować. Wychodzę tu na jakiegoś idiotę – zawahał się nagle.
Wcale nie. Tu między wami widać wielką więź i bliskość i to jest wspaniałe. Ale spytaj się Ojca na wszelki wypadek – sama już zwątpiłam.
Mogę to opublikować ?
„Jak nie, jak tak ?”
Ojciec odpowiada jak Ferdek Kiepski – Piotr się roześmiał szczęśliwy.
Oglądamy teleturniej „Jeden z dziesięciu”. Pada pytanie; jakie Kościoły są w Wielkiej Brytanii.
Jest ich kilka – kiwam głową.
Na cholerę im tyle ! – Piotr na to…
To twoja wina, zaczęło się od Lutra – uświadamiam go żartując.
Ty, ty… Buntowniku !
To żeś narobił … – robię mu wyrzuty.
Idź i zrób za to teraz porządne egzorcyzmy – śmieję się.
I poszedł, a gdy wrócił …
Boże… Jak ciężko się modliłem dzisiaj. Pan Bóg nie kazał przerywać, a nie miałem siły. Kazał mi ostatkiem siły modlitwę dociągnąć do końca. Rozbolał mnie brzuch, wszystko bolało, byle bym jej nie dokończył. Wizję miałem w trakcie modlitwy.
Jaką ?
Dzisiaj rozdzieliłem wilka od tego chłopca.
? – pytam oczami, bo nie rozumiem.
Tego na muralu. W wizji oddzieliłem ich od siebie. Pan Bóg mi powiedział …
Kiedy widzą ciebie z krzyżem, wybierają piekło, niż bycie z tobą.
Tak mocno ich parzysz, Mały.
Uciekają do piekła.
Wolą piekło niż ciebie … tak powiedział. Oddzieliłem chłopca od wilka, rozerwałem ich i jak gackiem pieprznąłem, to biedny chłopiec nie wiedział gdzie ma iść.
Przyszedł sam do mnie. Pokazano mi to dzisiaj, tak skuteczna była dzisiejsza modlitwa. Pokazali, że rozrywam im ręce. I wilk poleciał do piekła, a potem trzymając krzyż Ojciec mi to powiedział. Nie mogę dojść do siebie, straszną energię mnie kosztowało… – leżał na sofie blady jak ściana.
Nie mam siły do niczego, zrobiło mi się zimno, ręce mi zaczęły drżeć… Boże… Jaka ciężka modlitwa była dzisiaj. Nie zdajesz sobie sprawy co przeszedłem dzisiaj… Jak modlitwa była ciężka dzisiaj… – powtarzał w kółko.
A ty nie zdajesz sobie sprawy co zrobiłeś dzisiaj.
Oddzieliłeś wilka od dziecka, na rzeź szedł.
Ojcze, ale to było ciężkie dzisiaj …
………
A kto powiedział, że łatwo znaczy dobrze ?
Boże, nie możesz mi tak mówić. To ja tak mówię.
Nie mówisz, powtarzasz Moje słowa.
To moje słowa – Piotr się upiera. Faktycznie to jego z wielu ulubionych „powiedzeń”.
Nie twoje, a Moje, a ty je powtarzasz.
Przez dziesiąte, czy setne usta.
…….
Napracowałeś się dzisiaj.
Naprawdę się dzisiaj napracowałem, Ojcze. Biały jestem ? – pyta mnie.
Nie…. – kłamię, bo jest bardzo biały. Nie chcę go dodatkowo przestraszyć, bo jeszcze pomyśli, że właśnie umiera.
Wykończony jestem, w trakcie modlitwy myślałem, że zemdleję.
Wiedz, że jest skuteczna.
………
Ale przeszedłem dzisiaj… Takiej modlitwy nigdy nie miałem, strasznie osłabłem. Ojciec nie pozwolił mi przerywać. Strasznie boli teraz mnie głowa, brzuch, wszystko, strasznie dużo energii straciłem dzisiaj … Słyszałaś ? Wolą piekło niż mój krzyż, tak ich parzę… Tak mi powiedział Ojciec …
Wiesz dlaczego odejdziesz ?
Bo to jest twoim celem.
Masz wyczyścić ten świat.
Odejdziesz z twojej codzienności.
A myślałam, że umrzesz – wyrwało mi się z ulgą. Różne już myśli szalały w mojej głowie teraz.
Pan Bóg nie przewidział umierania dla mnie… – Piotr się zamyślił.
Wolę nic nie mówić, a może przewidział ? Ja już nic nie wiem. Ojcze, już niczego nie jestem pewny, powiem Ci szczerze. Tak robisz wszystko … – wzrusza ramionami.
Wiesz dlaczego tak robię ?
Żebyś był całkowicie zdany na Mnie.
Mnie zawierzył.
Co jak się okazuje jest wyższą szkołą z tobą.
Ojcze, ale muszę mieć więcej siły.
Dzisiaj należą ci się lody, te czekoladowe.
Ale tam nieczynne – zwracam uwagę, bo zamknięto naszą lodziarnię, która fundowała tzw. prawdziwe lody.
Nie mówię, że pójdziesz zjeść, ale coś ci się należy.
…….
Muszę się położyć, wykończony jestem … Gacki wolały iść – powtarza jak mantrę.
Ale zaraz wrócą – trochę go otrzeźwiam.
Ale w bandażach.
Piotr zasnął na jakąś chwilę. Ta chwila niewiele mu dała, nadal był blady. Chciałam zadać jeszcze jedno pytanie, ale widząc jego „cierpienie” mocno się wahałam.
Ojciec mówi, że masz coś do mnie jeszcze …
Zadzwoniła do mnie stara znajoma, która stawiała kiedyś karty (także tarota), a teraz jest dość poważnie chora, prawie zniedołężniała. Prosiła mnie, abym się dowiedziała dlaczego to ją spotkało … Chciałam spytać, sama byłam ciekawa, ale szukałam okazji, więc kiedy Piotr dał Ojca przyzwolenie po prostu spytałam…
Takie jest wychodzenie ze złego nawyku.
Czyli tak boli wychodzenie od gacka ?
Wróżbiarstwo jest szkodliwe.
Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/
Jedziemy do Szczecina właściwie w ciszy. Niewiele się odzywamy, oboje jesteśmy zamyśleni.
Ale mi Jezus wczoraj powiedział… – Piotr nagle.
… Serce twoje jest Moje.
Powtórzył Jezus teraz, a my zamilkliśmy znowu.
Tuż przed Szczecinem przypomniałam Piotrowi rozmowę o Mickiewiczu. Zachwyciła mnie forma tej rozmowy. Bezpośredniość między Piotrem a Ojcem jest niesamowita i ciągle robi na mnie ogromne wrażenie.
Ktoś, kto jest bardzo blisko i darzą się wzajemnie nieograniczoną przyjaźnią i bliskością.
Dałeś Mi wielką radość.
17. 02. 19 r. Warszawa.
Wracamy do Warszawy. Znowu prawie całą drogę milczymy. Kiedy już dojeżdżamy…
To wszystko się kiedyś skończy, na pewno … – Piotr do siebie.
Póki Ja nie powiem, to nic nie jest pewne.
I tak też będzie z sądem.
Ucieszyłam się, że Ojciec się odezwał. Nasz prawnik zwrócił się dwa tygodnie temu do sądu z pytaniem co się dzieje i dostał właśnie w piątek odpowiedź. Nic się nie dzieje. Jakby wszyscy zapomnieli. Niewiarygodne.
Wieczorem.
Oglądamy relację z pogrzebu byłego premiera Jana Olszewskiego. Opozycja jest krytykowana za brak udziału w pogrzebie, Wałęsa dostał po głowie od ludzi za swoje wpisy na Facebooku, a sondaże PIS rosną.
Takie rzeczy tylko pomagają PIS – owi – komentujemy między sobą.
Więc niech się dzieje.
Wzruszyłam się, że Ojciec znowu się odezwał.
Nie płacz, wszystko się wypełnia co zapisane.
A sąd ?
… Ojciec kiwnął palcem jakby zdecydował… – Piotr opisuje co widzi.
Będzie, kiedy Ja zdecyduję.
Inaczej nic nie miałoby sensu.
Oglądaliśmy fragment króla Artura, gdzie pada zdanie „miecz jest twój synu”.
Oglądałam ten film już kilkukrotnie, ale dopiero teraz słysząc miecz jest twój synu przeszły mnie ciarki.
To tak jak u ciebie. Ojciec powiedział pas jest twój.
Taaak,… Chcesz, czy nie chcesz pas jest twój – Piotr się zamyślił. Po chwili zaczął się macać wokół swojego pasa…
Ojciec powiedział mi znowu teraz …
Pas jest twój. Chcesz, czy nie chcesz.
Chcę … powiedziałem w myślach.
Więc przezwyciężyłeś samego siebie.
I wtedy poczułem jak mi ktoś pas zapina, złote litery się na nim rozświetliły… – Piotr się wzruszył.
Moje imiona były na złoto …
Wiedziałam, że to ważna chwila.
- Gdy oglądałem ten film Ojciec mnie zapytał…
- A czy ty przyjmujesz swój pas?
- Przyjmuję – powiedziałem, a wtedy litery na pasie zaświeciły na różowo – niebiesko.
Nie wiedziałam w pierwszej chwili o czym on mówi, a mówił o wizji. Kilka miesięcy temu zobaczył siebie wiszącego w powietrzu z rozpostartymi ramiona, jakby gdzieś w kosmosie, przestrzeni kosmicznej. Miał na sobie jasną szatę i szeroki pas. Biały pas z wytłoczonymi białymi napisami. Po środku widniało napisane wyraźnie jedno imię, na prawo od niego inne, na lewo jeszcze inne. Cały pas miał wytłoczone różne imiona. To centralne było najbardziej wyraźne i sprawiało wrażenie, że było najbardziej ważne.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/08/4216/
Dopisane 06. 11. 2019 r.
Pas jest twój. Chcesz, czy nie chcesz.
To zdanie padło trzy mniej więcej lata temu. Nie zapisałam go na blogu, ponieważ nie miałam odwagi. Ale muszę wyjaśnić teraz dlaczego takie słowa. Kiedy Piotrowi powiedziano kim jest naprawdę, nie chciał tego przyjąć do wiadomości i świadomości. Przez długi czas mówił niezgadzam się, odrzucał od siebie, aż w końcu Ojciec powiedział;
Od początku miała jechać, ale trochę dreszczyku niepewności nie zaszkodzi. 
